Είναι η παραγωγή, ηλίθιοι!

Το ελληνικό πρόβλημα αποδίδεται με τρεις βασικές διαπιστώσεις. Το πολιτικό σύστημα είναι απαξιωμένο και κατώτερο των περιστάσεων, το κράτος που ορίζεται από το πολιτικό σύστημα είναι σε ακόμη χειρότερη θέση και το οικονομικό μοντέλο, αποτέλεσμα του ευτελισμένου πολιτικού συστήματος και του υπερτροφικού κράτους- τέρατος, ξοφλημένο.
Με άλλα λόγια,η χώρα για να επανέλθει, πέραν των ρυθμίσεων και της διάσωσής της από την χρεοκοπία, χρειάζεται επειγόντως νέο εμπνευσμένο πολιτικό σύστημα, ικανό να αναδιοργανώσει το κράτος και να υποστηρίξει ένα νέο παραγωγικό και όχι παρασιτικό, όπως μέχρι τώρα, οικονομικό μοντέλο.

Οι δημιουργικοί, οι πιο κινητικοί και απελευθερωμένοι πολίτες έχουν συλλάβει από καιρό το τριπλό ελληνικό πρόβλημα και ενεργούν αναλόγως.

Γι' αυτό και αποστρέφονται μαζικά πλέον το παρόν πολιτικό σύστημα, δηλώνοντας ότι θα καταψηφίσουν τα υπάρχοντα κόμματα ή θα απέχουν από τις εκλογές. Σε όλες τις δημοσκοπήσεις η αποχή και η άρνηση ψήφου ξεπερνούν το 30% και είναι εδώ και καιρό πρώτο κόμμα.

Για τους ίδιους λόγους, δεν περιμένουν τίποτε από το κράτος και αναζητούν απαντήσεις στις πολλές ανασφάλειές τους έξω απ' αυτό. Εχει ενδιαφέρον το γεγονός ότι μαζικά, κυρίως νέοι άνθρωποι, στρέφονται προς τη γη, ανακαλύπτουν τις παραγωγικές δυνατότητές της και αξιοποιούν με δυναμικό τρόπο τις περισσότερες γνώσεις που διαθέτουν, τόσο στον παραγωγικό, όσο και στον εμπορικό τομέα.

Οπως επίσης, όλες οι παραγωγικές επιχειρήσεις της χώρας έχουν στρέψει την προσοχή τους στις εξωτερικές αγορές.
Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει ελληνική επιχείρηση μεγάλη ή μικρή, που να μην αναζητεί διαύλους επαφής με τις διεθνείς αγορές, επειδή απλούστατα διαπιστώνει ότι η εσωτερική αγορά έχει και μάλλον θα έχει για καιρό περιορισμένες δυνατότητες απορρόφησης αγαθών και κατανάλωσης υπηρεσιών.

Είναι ακόμη κοινός τόπος, ότι οι περισσότεροι των απελευθερωμένων, από τα κομματικά δεσμά, πολιτών διεκδικούν ένα άλλο πολιτικό σύστημα, που θα ανταποκρίνεται στο παραγωγικό πρόβλημα της χώρας και ένα άλλο κράτος που θα διευκολύνει τους πραγματικούς παραγωγούς, να παράγουν ανεμπόδιστα και να εμπορεύονται τον κόπο τους ελεύθερα, χωρίς περιορισμούς ή άλλες τυπικές ή μη διατυπώσεις.

Οσοι δεν βλέπουν ότι τούτη την εποχή διαμορφώνονται νέες πεποιθήσεις και νέες συνειδήσεις μάλλον κοιτούν αλλού ή απλώς φορούν παραμορφωτικά γυαλιά. Και όσοι από το παρόν πολιτικό σύστημα ψάχνουν μια θέση στο μέλλον δεν έχουν παρά να στρέψουν το βλέμμα τους προς τους πραγματικά ενεργούς πολίτες.

Του Αντώνη Καρακούση

www.tovima.gr