Είμαστε λοιπόν ακροδεξιοί;

Τα τελευταία χρόνια, κάθε εκλογική αναμέτρηση στην Ευρώπη συνοδεύεται από τον ίδιο πηχυαίο τίτλο στα ελληνικά ΜΜΕ: Άνοδος της ακροδεξιάς! Τα ρεπορτάζ πανομοιότυπα. Ο Χ, Ψ, Ω «ακροδεξιός» «εθνικιστής» πολιτικός πόνταρε στην «ισλαμοφοβία» και κέρδισε: από επιπλέον ψήφους και επιπλέον έδρες, μέχρι την κυβέρνηση. Είναι τόσο δύσκολο για τα παπαγαλάκια του συστήματος να καταλάβουν πως ΟΛΟΙ οι πολίτες της Ευρώπης, από την Ολλανδία μέχρι την Αυστρία, και από τη Γαλλία μέχρι την Ουγγαρία συμφωνούν σε κάτι θεμελιώδες: θέλουν η Ευρώπη να παραμείνει Ευρώπη. Με τον πολιτισμό της και την ιστορία της. Με τα ήθη και τα έθιμά της. Και με κυρίαρχη την κουλτούρα τής ανεκτικότητας που επιτέλους, εδώ και 70 χρόνια, στέριωσε στη γηραιά μας ήπειρο, μετά από αιώνες αλληλοσφαγών και ποταμούς αιμάτων, θρησκευτικών και πολιτικών. Και συμφωνούν στο ότι αυτή την κουλτούρα απειλεί η αθρόα λαθρομετανάστευση που φέρνει καινούργιο αέρα στα πανιά του Ισλάμ. Έχουν καταλάβει ότι Ισλάμ και δυτικός πολιτισμός είναι έννοιες ασύμβατες. Έχουν καταλάβει ότι όσο οι φορείς αυτού του απεχθούς, απάνθρωπου, φασιστικού κοινωνικοπολιτικού συστήματος που παρουσιάζεται με τον μανδύα της θρησκείας πληθύνονται και ισχυροποιούνται, τόσο η Ευρώπη της ελευθερίας, της χαράς της ζωής και της αρμονικής συνύπαρξης θα δίνει τη θέση της στην Ευρώπη του φόβου, της απειλής και του επερχόμενου θρησκευτικού ολοκληρωτισμού που είναι θέμα χρόνου να μας επιβληθεί.

Οι πολίτες της Ευρώπης έχουν καταλάβει αυτό που δεν θέλουν να παραδεχθούν οι ηγεσίες της: η πολιτική της ανοχής στους μη ανεκτικούς απέτυχε παταγωδώς. Διότι δεν κάνει ανεκτικούς τους τελευταίους. Βάζει δυναμίτη στα θεμέλια της ίδιας της ευρωπαϊκής οικογένειας. Και στέλνουν με κάθε τρόπο, από κάθε κράτος, μήνυμα στην αποχαυνωμένη, ευνουχισμένη ηγεσία της: Όχι στους μη ανεκτικούς!

Φιλοευρωπαϊκά, λοιπόν, είναι τα κόμματα που θέλουν να προστατεύσουν την ελεύθερη Ευρώπη που με πολύ κόπο δημιουργήσαμε. Αντιευρωπαϊκά είναι τα κόμματα του «μπάτε σκύλοι κι αλέστε» του «ξέφραγου αμπελιού» και της διεθνιστικής προλεταριακής αλληλεγγύης, που στις στρατιές των επελαυνόντων ισλαμιστών βλέπουν μόνο τον ταξικό σύντροφο, τον δυνητικό ψηφοφόρο της σοσιαλιστικής ουτοπίας. Αντιευρωπαίοι πολιτικοί είναι οι αριστεροί και οι τάχα μου φιλελεύθεροι οι οποίοι ετοιμάζονται να οδηγήσουν την Ευρώπη στον πιο βαθύ, τον πιο σκοταδιστικό μεσαίωνα της ιστορίας της, ο οποίος είναι θέμα χρόνου να επιβληθεί, όταν μετά το 2060 οι μουσουλμάνοι θα αποκτούν σε όλα τα ευρωπαϊκά κράτη πληθυσμιακή υπεροχή.

Αν η Ευρώπη, συνολικά, δεν βρει τη δύναμη και τους μηχανισμούς να προστατεύσει την ταυτότητά της από την ισλαμική απειλή, όλο και περισσότεροι πολίτες της θα στρέφονται σε πιο μικρές, άρα και πιο διαχειρίσιμες, θεσμικές δομές για να το καταφέρουν. Όχι μόνο θα διαλυθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά θα γυρίσει στην εποχή της πόλης – κράτους, με ισλαμικά και μη ισλαμικά γκέτο που θα πολεμούν μεταξύ τους. Δεν είναι ακροδεξιοί όσοι το αντιλαμβάνονται αυτό. Κανονικοί άνθρωποι είναι, που μπορούν να δουν και λίγο παραπέρα από τη μύτη τους. Κανονικοί δημοκράτες είναι, που δεν δέχονται να αισθάνονται στο ίδιο τους το σπίτι υποτελείς στις διαταγές του Ισλάμ και να παίζουν με τις πιθανότητες και τις στατιστικές για το αν θα είναι αυτοί που ανεβάσουν σήμερα, αύριο, μεθαύριο τον αριθμό των θυμάτων της ισλαμικής τρομοκρατίας.

Δεν ανεβαίνει λοιπόν η ακροδεξιά στην Ευρώπη. Ο φόβος ανεβαίνει, αυτός που δύσκολα αισθάνονται οι πολιτικοί της σήψης με τους εκατό σωματοφύλακες ο καθένας. Και η απελπισία ανεβαίνει για μια Ευρώπη που φαίνεται να μην διαθέτει στοιχειώδεις μηχανισμούς αυτοπροστασίας. Ας ελπίσουμε ότι κάποια στιγμή θα επικρατήσουν οι πολιτικοί που θα τους δημιουργήσουν, οι πραγματικοί ευρωπαϊστές που τώρα λοιδωρούνται ως "ακροδεξιοί".

Πηγή: marketnews.gr