€80 εκατ. μένουν αζήτητα...

Τα οικονομικά προβλήματα και οι καθημερινές πιεστικές ταμειακές ανάγκες του Δημοσίου, το οποίο έχει επιδοθεί σε αγώνα δρόμου για την εξεύρεση πόρων, είναι γνωστά σε όλους. Και όμως αυτή τη στιγμή και μέσα στη συγκυρία της οικονομικής κρίσης 80 ολόκληρα εκατομμύρια ευρώ που ανήκουν στο Ελληνικό Δημόσιο περιμένουν έναν χρόνο για να εισπραχθούν χωρίς αποτέλεσμα.

Τον Ιανουάριο του 2012 το Δημόσιο, μέσω της Αρχής κατά της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες, δεσμεύει τους τραπεζικούς λογαριασμούς των εταιρειών Energa και Hellas Power, βασικών τότε ανταγωνιστών της ΔΕΗ, υπό το σκεπτικό πιθανής διάπραξης υπεξαίρεσης με αντικείμενο τη μη απόδοση του ΕΕΤΗΔΕ και των δημοτικών τελών από τις εταιρείες. Σημειώνεται ότι η Υπουργική Απόφαση που προσδιορίζει τον χρόνο και τον τρόπο απόδοσης του τέλους ΕΕΤΗΔΕ μπορεί να έχει συνταχθεί τον Δεκέμβριο του 2011, πλην όμως δημοσιεύεται στο ΦΕΚ την 6.2.2012, δηλαδή κάποιοι βιάζονται να θεωρήσουν ότι έχει υπάρξει υπεξαίρεση ήδη από τον Ιανουάριο.

Τον επόμενο μήνα, τον Φεβρουάριο του 2012, η Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών ασκεί ποινική δίωξη σε βάρος της διοίκησης και των πρώην μετόχων των εταιρειών για υπεξαίρεση σε βάρος του Δημοσίου και δήμων. Το συνολικό χρέος των εταιρειών δεν ξεπερνά τα 80 εκατομμύρια ευρώ (μαζί με τους όποιους τόκους), ενώ τα ήδη δεσμευμένα ταμειακά διαθέσιμά τους πλησιάζουν τα 100 εκατομμύρια. Πριν ακόμη από την άσκηση ποινικής δίωξης οι διοικήσεις των εμπλεκόμενων εταιρειών ξεκινούν προσπάθειες για να αποδοθούν τα χρήματα αυτά στους δικαιούχους: Δημόσιο, δήμους και Τελωνείο. Καταθέτουν τρεις αιτήσεις στο αρμόδιο δικαστήριο και ζητούν την απόδοση των δεσμευμένων λογαριασμών στους δικαιούχους, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Επίσημη αιτιολογία της απόρριψης στην απόφαση του Δικαστηρίου παρουσιάζεται η ύπαρξη κενών στη νομοθεσία.

Στο τέλος Οκτωβρίου του 2012, παρά τη ρητή επιθυμία των εταιρειών για απόδοση των χρημάτων στο Δημόσιο, μέλη της τότε και προηγούμενης διοίκησης αλλά και πρώην μέτοχοι των εταιρειών συλλαμβάνονται και προφυλακίζονται στον Κορυδαλλό για τις γνωστές κατηγορίες, ενώ η Δικαιοσύνη εμφανίζεται να κωφεύει στις προτάσεις για είσπραξη των δεσμευμένων χρημάτων των εταιρειών σε πλήρη και ολοσχερή εξόφληση των απαιτήσεων του Δημοσίου.

Ως και σήμερα, τα εντός των δεσμευμένων λογαριασμών ποσά εξακολουθούν να παραμένουν αναξιοποίητα έναν ολόκληρο χρόνο μετά τη δέσμευσή τους, ενώ οι ταμειακές ανάγκες του Δημοσίου γίνονται πιο επιτακτικές ημέρα με την ημέρα. Αυτή η απίστευτη ιστορία αναδεικνύει τελικά την έλλειψη κοινής λογικής και αποφασιστικότητας που ταλανίζει το Ελληνικό Δημόσιο.

Πώς οι δύο εταιρείες έφθασαν στο λουκέτο

Η Energa ιδρύθηκε από την οικογένεια Φλώρου και την αυστριακή Verbund, η οποία αποχώρησε το 2010. Η Hellas Power ανήκει στον κ. ΒασίληΜηλιώνη. Οι δύο εταιρείες είδαν από το 2008 τις εργασίες τους στην προμήθεια ηλεκτρικού ρεύματος να απογειώνονται. Προσέφεραν εκπτώσεις ως και 20% και σταδιακά επεκτάθηκαν και στα νοικοκυριά, με αποτέλεσμα ώσπου να ανακληθούν οι άδειές τους να έχουν 210.000 πελάτες.

Οι δύο εταιρείες όμως «πλήρωσαν» την αύξηση των εργασιών τους. Οταν θεσπίστηκε ο Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης, απογείωσε την οριακή τιμή συστήματος που αγοράζουν οι προμηθευτές από τον ΔΕΣΜΗΕ από 55 ευρώ τη μεγαβατώρα σε 85 ευρώ, με αποτέλεσμα να γράφουν κάθε μήνα ζημιές, αφού απαγορευόταν να μετακυλίσουν το κόστος στον τελικό καταναλωτή. Παράλληλα, σε συνδυασμό με την αρνητική οικονομική συγκυρία, την επιβολή του χαρατσιού και τις μεγάλες καθυστερήσεις στην εξόφληση λογαριασμών, έφτασαν να έχουν ανεξόφλητα τιμολόγια από πελάτες τους ύψους 80 εκατ. ευρώ.  Επίσης, η υποχρέωση να πληρώνουν εντός 28 ημερών τον ΔΕΣΜΗΕ για τις αγορές ενέργειας δημιούργησε προβλήματα ρευστότητας αφού όταν είχαν λίγους πελάτες ανταποκρίνονταν, ενώ με 200.000 πελάτες έπρεπε να αποδίδουν κάθε μήνα 40 εκατ. ευρώ.

Εξαγοράστηκαν τον Νοέμβριο του 2011 από το ρωσοαραβικό fund Worldwide Energy.

Στις αρχές του 2012 στο πόρισμα του εισαγγελέα της Αρχής Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματική Δραστηριότητα κ. Παναγιώτη Νικολούδη αναφερόταν ότι εισέπρατταν το τίμημα για την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος και, αντί να το αποδίδουν στη ΔΕΗ, τα χρήματα κατέληγαν σε τραπεζικούς λογαριασμούς στην Ελβετία.

Πηγή: Το Βήμα