Φαίνεται ότι αποκαθίσταται πια ηρεμία στο κόμμα. Είναι ώρα να στρέψουμε το βλέμμα προς τα έξω. Στην κοινωνία.
Οι θέσεις μας πρέπει να είναι ένα ζωντανό και συνεχώς επικαιροποιούμενο εργαλείο, όχι αποθήκη σοφίας που απαξιώνεται με τον καιρό και την αχρησία. Παλιότερα είχα πει στο Nίκο Αντιμισιάρη να μεταφερθούν οι θέσεις μας σε περιβάλλον wiki, που είναι το πλέον κατάλληλο για την ανοιχτή, συνεχή διαβούλευση και επικαιροποίηση των θέσεων. Με χαρά μπορώ να αναλάβω τεχνικά αυτή τη δράση.
Να μπολιάσουμε μια δόση ακτιβισμού στην καθημερινοτητά μας. Να αναδείξουμε τα κοινωνικά θέματα που είναι οξύτατα και αφημένα στη διαχεριστική ευχέρεια του κάθε βλαμμένου. Να παράγουμε έξυπνες και στοχευμένες εκδόσεις για κοινωνικά θέματα σημαντικά, που περνάνε απαρατήρητα και είναι πολλά. Άμεσα
προτείνω να αναδείξουμε με εξωτερικές συγκεντρώσεις την αθλιότητα του συνταξιοδοτικού συστήματος στη χώρα. Τη μεγάλη αυτή αναδιανομή σε βάρος της νέας γενιάς υπερ των κομματικών συνταξιούχων της αφίσας και διάφορων άλλων προνομιούχων ομάδων της κομματοκρατίας. Με ηλικίες 40 -50 μπορεί και λιγότερο. Δε νομίζω υπάρχει καλύτερος τρόπος να πλησιάσουμε τη νέα γενιά.
Αν επαγγελόμαστε την εξαφάνιση της γραφειοκρατίας δε μπορεί το καταστατικό μας να είναι ογκώδες. Το κόμμα σταδιακά αποβάλει σιάτρηδες και λοιπά ξένα σώματα και αποκτά χημική συνάφεια. Η δυνατότητα να διαχειριζόμαστε παραγωγικά τις διαφωνίες μας και μας μην οδηγούμαστε σε αέναες συγκρούσεις είναι η καλύτερη άσκηση. Όσο μικρότερο είναι το καταστατικό τόσο λιγότερα προβλήματα θα έχουμε.
Αν νομίζουμε ότι την έλλειψη ικανότητας επικοινωνίας και ομοψυχίας θα την αποκαταστήσουμε με πολλές πολλές διατάξεις στο καταστατικό φοβάμαι θα απογοητευτούμε. Καταστατικό χρειάζεται αλλά πρέπει να είναι λιτό. Κώδικας τιμής μάλλον παρά ατελείωτες διατάξεις που να προβλέπουν την πιο απίθανη περίπτωση.
Η τηλεδιάσκεψη πρέπει να μπει πλήρως στην καθημερινότητά μας. Χρειαζόμαστε ένα σχέδιο δράσης/ action plan για το πώς θα μπολιάσουμε την τηλεδιάσκεψη στον μέγιστο βαθμό στην καθημεριμότητά μας. Το χρειαζόμαστε για πολλούς λόγους. Γιατί δεν έχουμε χρόνο και χρήμα για μετακινήσεις, γιατί η επαρχία θα οδηγηθεί σε αποκλεισμό που είναι μια απαράδεκτη εξέλιξη και δεν πρέπει να την επιτρέψουμε!
Να δρομολογήσουμε κάποια δράση με εμβέλεια και βάθος. Μπορούμε να φέρουμε ένα σοβαρό αμερικάνικο πανεπιστήμιο στην Ελλάδα με ατζέντα να δημιουργηθεί κάτι που να εκπέμπει σε όλη την ευρύτερη αραβική περιοχή; Ή κάτι αντίστοιχα μεγάλο;