Διαβούλευση... περί Δημοσίου, δημοσίων υπαλλήλων.. μερικές απλές ερωτήσεις.

Ο Παπανδρέου προσπάθησε και κατάφερε να φέρει στον πολιτικό λόγο της χώρας την έννοια της διαβούλευσης. Η έννοια αυτή, ο ουσιαστικός διάλογος δλδ ήταν άγνωστη λέξη στα ελληνικά πολιτικά δρώμενα. Γιατί διαβούλευση δεν είναι η συνδιαλλαγή και μάλιστα και κλεισμένων των θυρών μεταξύ της κυβέρνησης και διαφόρων συντεχνιών-συνδικαλιστών... είναι ο ανοιχτός δημόσιος διάλογος μεταξύ κάθε ομάδος της κοινωνίας και της πολιτικής ζωής τις οποίες αφορά ένα συγκεκριμένο σχέδιο νόμου. Την εποχή των μέσων κοινωνική δικτύωσης και του διαδικτύου, η δημοκρατία δεν είναι δυνατόν να είναι λειτουργική χωρίς διαβούλευση.. χωρίς διάλογο.

Η απουσία της οδηγεί σε μετατροπή της πολιτικής από ανταλλαγή απόψεων επί προγραμματικών θέσεων σε ένα show για τα ΜΜΕ με πρωταγωνιστές πολιτικούς – ηθοποιούς – καρικατούρες – χειροκροτητές – κομματικά ανδρείκελα (η επιλογή χαρακτηρισμού δικιά σας) οι οποίοι αρπάζουν την ευκαιρία για την πολύτιμη γι αυτούς προβολή στα ΜΜΕ. Το ύφος και ο τόνος του show αυτού δε απερίγραπτος.. το 95% του χρόνου αναλώνεται σε χαρακτηρισμούς ο ένας για τον άλλο και σε παρελθοντολογία, και το 5% σε αόριστες πολιτικές θέσεις.

Το αποτέλεσμα είναι η παρουσίαση της πραγματικότητας στους πολίτες με ένα τρόπο τόσο απλουστευτικό που δεν αποτελεί πια την πραγματικότητα αλλά μια εικονική πραγματικότητα. Το αποτέλεσμα? Το αποτέλεσμα είναι η σύνθεση της σημερινής Βουλής.. έξω η Δημιουργία, έξω η Ντόρα (ως ανεξάρτητο κόμμα), έξω ανανεωτικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της αριστεράς, έξω ο Μάνος, εκτός πολιτικής πολλοί ικανοί άνθρωποι, μέσα ο Καμένος, μέσα η ΧΑ και ο ΣΥΡΙΖΑ αξιωματική αντιπολίτευση.

Οι πολίτες δεν θυμούνται τι έχει πει τα τελευταία χρόνια ο Καμένος.. δεν βλέπουν την φασιστική περιφρόνηση της δημοκρατίας από το ΣΥΡΙΖΑ, ψηφίζουν νεοναζί..
Για τους παραπάνω θα μπορούσα να φέρω πάρα πολλά παραδείγματα πολιτικής παράνοιας αλλά δεν θα το κάνω.. τα γνωρίζετε άλλωστε. Θα φέρω ένα άλλο παράδειγμα το ίδιο κραυγαλέο. Ο Κεδίκογλου και η ΝΔ ως αντιπολίτευση έβγαζαν πύρινους λόγους για το σχέδιο Μόσιαλου (Αλιβιζάτου δλδ) για την ΕΡΤ. Λίγους μήνες μετά το υιοθετούν και μάλιστα προτείνουν στον Μόσιαλο να το εφαρμόσει.
Και οι πολίτες τα βλέπουν αυτά και δεν τα παρατηρούν καν...

---

Θα κάνω λοιπόν μια πρόταση. Εδώ στο forum της Δημιουργίας να ξεκινήσει ο καθένας ενότητες σε διάφορα θέματα. Και να καταθέσει τις απόψεις του με όποιο τρόπο θέλει. Να σχολιάσει τις θέσεις άλλων κομμάτων. Να καταθέσει ερωτήσεις. Αλλά η συζήτηση να γίνει επί των θεμάτων και χωρίς χαρακτηρισμούς σε πολιτικούς και χωρίς καμία παρελθοντολογία με τα ανάλογα “στολίδια”. Και στις συζητήσεις αυτές να προσκαλέσει όσους περισσότερους συμπολίτες μπορεί να τις διαβάσουν και να συμμετάσχουν. Και σε αυτές να συμμετάσχουν και στελέχη της Δημιουργίας.
Ένα βήμα δλδ άτυπης και ανεπίσημης διαβούλευσης με σκοπό την ανταλλαγή και την σύνθεση απόψεων.

---

Και θα ξεκινήσω με το θέμα του Δημοσίου και των Δημοσίων υπαλλήλων.
Θα ήθελα λοιπόν να εκφράσω μερικές ερωτήσεις και θα παρακαλούσα αν κάποιος γνωρίζει τις απαντήσεις να τις καταθέσει αλλά και να επεκταθεί στο θέμα με το τρόπο που επιθυμεί.

1. Η σμίκρυνση του δημοσίου τομέα, η κατακόρυφη αύξηση της αποτελεσματικότητας του, η μείωση της γραφειοκρατίας και τελικά η μετατροπή του από δυνάστη σε επόπτη και ρυθμιστή της οικονομίας αποτελεί τη σημαία όλων των πολιτικών δυνάμεων Ευρωπαϊκού προσανατολισμού.
Αυτή δεν μπορεί να γίνει “κουτουρού”. Θα πρέπει να γίνει βάση κάποιου γενικού σχεδίου.
Η ερώτηση μου είναι απλή: Γνωρίζει κανείς ποιο είναι αυτό το σχέδιο, που το έχει δημοσιεύσει η κυβέρνηση για να μπορέσω να το διαβάσω και τελικά να δω πόσο έχει προχωρήσει?

2. Όταν έχεις ένα πρόβλημα για το οποίο άλλοι έχουν βρει λύση, το λογικό είναι να μελετήσεις τη λύση τους και να τους καλέσεις ως συμβούλους για την μελέτη της λύσης του δικού σου προβλήματος. Επίσης πέρα από πολιτικούς και τεχνοκράτες, ζητάς την άποψη και των πανεπιστημιακών (ειδικών επί του θέματος) και όχι μόνο αυτών της Ελλάδας.
Από αυτά που γνωρίζω οι Γάλλοι έχουν μια από τις πιο αποδοτικές δημόσιες διοικήσεις στην Ευρώπη.. επίσης η ιδιοσυγκρασία τους είναι σίγουρα πιο κοντινή στην Ελληνική από ότι ας πούμε αυτή της Σουηδίας.
Απλή ερώτηση: Έχει γίνει πρόσκληση η υπάρχει περίπτωση να γίνει σε Γάλλους συμβούλους και σε πανεπιστημιακούς για την μελέτη των προβλημάτων του δημοσίου τομέα τόσο σε στρατηγικό όσο και σε τακτικό επίπεδο?? Αν όχι, μήπως γνωρίζει κάποιος γιατί??

3. Τα περί κινητικότητας δημοσίων υπαλλήλων και όχι άμεσης απόλυσης αποτελούν κυβερνητική πρόταση γιατί πάση θυσία να αποφύγουμε η μείωση τους να προσθέσει και άλλους στο στρατό των ανέργων. Απόλυτα λογικό.
Ας δούμε το θέμα λοιπόν υπό το πρίσμα της κοινής λογικής. Η συντριπτική πλειοψηφία των δημοσίων υπαλλήλων είναι αυτό που λέμε υπάλληλοι χωρίς καμία ιδιαίτερη ειδίκευση. Με σύντομα σεμινάρια εύκολα ένας υπάλληλος του ΙΚΑ θα μπορούσε να μετατεθεί σε μια άλλη θέση σε ένα υπουργείο ας πούμε. Επίσης ένας “πληροφορικάριος” καθηγητής θα μπορούσε να απασχοληθεί σε άπειρες άλλες θέσεις σχετικές ή άσχετες με την ειδικότητα του. Η λογική είναι προφανής και δεν θα δώσω άλλο παράδειγμα.
Συνταξιοδοτήσεις έχουμε κάθε χρόνο χιλιάδες. Τις κενές θέσεις γιατί να μην τις καλύπτουμε με το παραπάνω τρόπο? Και μάλιστα με κοινωνικά κριτήρια? Και σε υπηρεσίες με προτεραιότητα στις γεωγραφικά πιο κοντινές?
Όποιος δεν το δεχτεί μπορεί να παρατηθεί.
Προσλήψεις μόνο σε θέσεις ειδικών απαιτήσεων.. σώματα ασφαλείας, ιατρικά επαγγέλματα, κλπ κλπ.

Δεν θέλω να προκαταβάλλω κανέναν, αλλά νομίζω πως όλοι πιστεύουμε πως μια τέτοια πρόταση είναι εφικτή και μάλιστα θα οδηγούσε σε δραστική και άμεση μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων.

Ερώτηση: Γιατί δεν το εφαρμόζει η κυβέρνηση?? Γιατί κινητικότητες κλπ ? Αφού έχουμε κάνει απογραφή... γιατί να μην γίνεται άμεσα για κάθε θέση που αδειάζει από σύνταξη και η θέση αυτή θα διατηρηθεί?

4. Που μπορώ να βρω την λίστα με τους οργανισμούς που έχουν καταργηθεί και να μάθω που βρίσκονται οι υπάλληλοι τους?

5. Θα ήθελα να μάθω αν οι συνδικαλιστές δημοσίων υπαλλήλων πχ ΟΛΜΕ εργάζονται στις δουλειές τους ή είναι μόνο συνδικαλιστές. Θα ήθελα να μάθω αν έχουν παραπάνω έσοδα λόγω της συνδικαλιστικής τους ιδιότητας.

Οι απόψεις μου για το δημόσιο είναι φιλελεύθερες. Θεωρώ προς το δημόσιο πρέπει να είναι φιλικό προς τον πολίτη και όχι εχθρός όπως είναι σήμερα. Θεωρώ πως πρέπει να είναι αποτελεσματικό και μικρό σε μέγεθος. Ευέλικτο στα πλαίσια του δυνατού (δεν είναι δυνατόν να είναι τόσο όσο μια εταιρεία ,, άλλωστε δεν είναι εταιρεία). Να είναι επόπτης και όχι δυνάστης και να επεμβαίνει για να ρυθμίσει την λειτουργία της οικονομίας.
Ταυτόχρονα δεν θεωρώ τους δημοσίους υπαλλήλους του σήμερα κάποιο υποείδος πολιτών. Ναι χρησιμοποίησαν το σύστημα και τη διαφθορά του αλλά και ποιος δεν το έκανε όταν αυτό ήταν καθημερινή πρακτική για όλους τους πολίτες? Από τον περιπτερά και τον ελεύθερο επαγγελματία μέχρι εταιρείες που χρησιμοποιούσαν παράθυρα και ατέλειες του φορολογικού και δικαστικού συστήματος?
Είναι συμπολίτες μας. Κι εγώ με τις φιλελεύθερες απόψεις μου, έχω την αίσθηση ότι ενώ ενδιαφέρομαι πραγματικά αυτοί οι άνθρωποι να μη βρεθούν άνεργοι, ταυτόχρονα το κάνω με ένα τρόπο που υπηρετεί το γενικό καλό.. αυτό που πρέπει να είναι πάνω από όλα.

Τις απόψεις ΓΣΕΕ ΑΔΕΔΥ κλπ τις γνωρίζω. Δυστυχώς όμως είναι απόψεις που αφορούν υψηλή πολιτική. Η υψηλή πολιτική όμως δεν είναι η πρωταρχική τους δουλειά. Πρωταρχική είναι να προστατεύσουν τους εργαζόμενους.

Και κλείνω με την τελευταία ερώτηση.

7. Η υψηλή πολιτική είναι επιλογή της δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης της χώρας. Πέρα από αυτή λοιπόν και τους αόριστους γενικόλογους και τελικά βαρετούς μονολόγους περί μνημονίου, τι έχουν προτείνει οι Υψηλοί συνδικαλιστές της ΑΔΕΔΥ έτσι ώστε να μειωθεί το δημόσιο χωρίς να έχουμε απολύσεις??

Μήπως τελικά ένας φιλελεύθερος (ένας πολύ γενικός χαρακτηρισμός που καλύπτει όλο τα φάσμα του κέντρου, για μένα τουλάχιστον, με κοινό παρανομαστή την άρνηση προσκόλλησης σε δόγματα και την απόλυτη πίστη στις αρχές της δημοκρατίας) που επιθυμεί την μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων ενδιαφέρεται περισσότερο για τους συμπολίτες του δημόσιους υπαλλήλους, από ότι κάνουν οι συνδικαλιστές τους ή από τη κυβέρνηση που έχει κάνει σημαία της τη μείωση της ανεργίας?

Όσο για τις ερωτήσεις που θέτω, δεν είναι ρητορικές. Ελπίζω πραγματικά να υπάρχουν απαντήσεις διαφορετικές από αυτές που έχω εγώ, και να είναι αποστομωτικές προς το συμφέρον της χώρας αλλά και την προστασία των δημοσίων υπαλλήλων.

Σε κάθε περίπτωση ελπίζω να αποτελέσουν βάση για ανταλλαγή απόψεων... διαβούλευση που λένε και οι πολιτικοί μας.