[img]images/users/550/society/katidis.jpg[/img]
Κατίδης. Ένα ανώριμο παιδί. Που έκανε μία ανώριμη πράξη, που μάλλον δε γνώριζε τη σημασία της.
Δε ξέρω εάν είναι βλάκας. Σίγουρα είναι ανώριμος.
Από την άλλη πλευρά, εκτιμώ ότι ο ισόβιος αποκλεισμός που του επιβλήθηκε είναι επίσης μία βιαστική, ανώριμη απόφαση.
Άραγε, η κοινωνία μας δεν έμαθε από τη διχαστική μετεμφυλιακή περίοδο; Τότε που για ασήμαντα γεγονότα, ονομάζονταν (από ανόητους, αμόρφωτους και ανόητους αστυνόμους ή και άλλα φιντάνια της κοινωνίας μας) κάποιοι ως "αριστεροί" και "κομμουνιστές" και τιμωρούνταν γι' αυτό;
Έχω ακούσει και διαβάσει πολλές σχετικές ιστορίες. Για το πως έγιναν διώξεις, ανόητες διώξεις σε άτομα που δεν είχαν ιδέα τί θα πει αριστερός. Και τί πετύχαινε τότε η "κυβερνώσα παράταξη"; Να δημιουργήσει νέους αριστερούς από "ιστορική αναγκαιότητα". Αν με λες αριστερό συνεχώς και μάλιστα με τιμωρείς γι' αυτό, τότε με κάνεις στα σίγουρα. Και όχι απλά με κάνεις. Αλλά δημιουργείς έναν φανατισμένο εχθρό σου.
Το ίδιο ακριβώς ζούμε και σήμερα. Ο Κατίδης, θα καταλήξει να γίνει ένας ακροδεξιός. Του χειρότερου είδους. Και εάν τύχει και εξελιχθεί σε καλό ποδοσφαιριστή, τότε η Δημοκρατία θα έχει αποκτήσει ακόμη έναν δυνατό εχθρό.
Ανώριμες και ανόητες αντιδράσεις σε ανώριμες και ανόητες πράξεις. Η κοινωνία μας είναι ακόμη πολύ πίσω. Κολλάει στην εικόνα και την εντύπωση. Δυστυχώς, δεν είναι έτοιμη για να προχωρήσει μπροστά. Είναι περισσότερο έτοιμη για να φανατιστεί και να κάνει βήματα προς τα πίσω.
Αναθεματισμένη κρίση...