Σκέψεις μετά το δημοψήφισμα

Όπως διαφαίνεται από το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος η κατάρρευση της ΝΔ είναι θέμα ημερών πια, ως φυσικό επακόλουθο της κατάρρευσης του Πασοκ και του παλιού πολιτικού συστήματος γενικότερα.Απ'ότι φαίνεται ο Σύριζα μένει (κακώς) χωρίς αντίπαλο μέσα στο κοινοβούλιο.Και αναρωτιέμαι,ποιο είναι το ευρωπαϊκό μεταρρυθμιστικό κίνημα της Ελλάδας;Το Ποτάμι;Προσωπικά πίστεψα στο εγχείρημα της δημιουργίας,ξανά! από την πρώτη κιόλας φορά που είχα το δικαίωμα ψήφου το 2012 όμως μετά και τις ευρωεκλογές του 2014 είναι ξεκάθαρο ότι η πλειοψηφία του κόσμου δεν πείθεται.
Που πάμε από εδώ και πέρα;Θα χαρώ να ακούσω τις απόψεις των μελών.

H ΝΔ & το ΠΑΣΟΚ αξίζουν να διαλυθούν για λόγους ιστορικής δικαιοσύνης και μελλοντικής προοπτικής. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο οι ηγεσίες τους αλλά και το ότι εκατοντάδες μεσαία στελέχη κινούν τα νήματα σε προσλήψεις σε δημόσιους οργανισμούς, σε αναθέσεις έργων σε ημέτερους και άλλες πράξεις που αποτελούν την επιτομή του κρατικιστικού μοντέλου. Αυτός είναι ο μηχανισμός τους και δεν γνωρίζουν να κάνουν κάτι άλλο.
Το Ποτάμι ακόμη ψάχνει να βρει ταυτότητα διότι ενώ αρκετές θέσεις του είναι κοντά στης Δημιουργίας, στη ρητορική του φαίνεται να προσπαθεί να φανεί συμβατό με όλες τις τάσεις, πράγμα συχνά αδύνατον και αλληλοαναιρούμενο.
Ευκρινής ρητορική είναι αυτή που μπορεί να μετουσιωθεί σε νομοσχέδιο με σαφείς αναφορές π.χ. σε περίπτωση βανδαλισμών σε δημόσιο πανεπιστήμιο θα επεμβαίνει η αστυνομία αυτεπάγγελτα.
Η Δημιουργία ξανά συνεργάζεται με το Άλμα Ανάπτυξης για προσέλκυση σοβαρών ανθρώπων που θέλουν να ενισχύσουν τον μεταρρυθμιστικό πόλο.
Επίσης έχουμε ξεκινήσει τις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες για εκπαίδευση των πολιτών σε τέτοιες διαδικασίες αλλά και προσέλκυση στις ιδέες μας με έκθεση στις θέσεις μας.
Θα συνεχίσουμε τις προσπάθειες και κάθε συμμετοχή ευπρόσδεκτη.

Κρίμα που εμμένουμε στη διαιρετική και καταστροφική ρητορική εναντίον του Ποταμιού. Αντί να υποστηρίξουμε τη μόνη φωνή που αντιπροσωπεύει τις ιδέες μας και τις θέσεις μας στη Βουλή και στα ΜΜΕ, προσπαθούμε να την υποβαθμίσουμε με σχόλια σαν αυτό του καλού μου φίλου Ηλία: "Το Ποτάμι ακόμη ψάχνει να βρει ταυτότητα διότι ενώ αρκετές θέσεις του είναι κοντά στης Δημιουργίας, στη ρητορική του φαίνεται να προσπαθεί να φανεί συμβατό με όλες τις τάσεις, πράγμα συχνά αδύνατον και αλληλοαναιρούμενο". Συγγνώμη Ηλία, αλλά αυτή η δήλωση είναι ασαφής, υποκειμενική, κακοπροαίρετη και δεν έπρεπε να γίνεται από ένα σοβαρό άνθρωπο όπως εσύ.

Η θέση μου είναι ξεκάθαρη: πρέπει όλα τα κόμματα του μεταρρυθμιστικού και φιλοευρωπαϊκού χώρου να συγχωνευτούν για το καλό της χώρας. Να ελπίζουμε ότι θα δημιουργηθεί μια νέα δύναμη (που εμείς θα διοικούμε) είναι όνειρο θερινής νυκτός και βλάπτει τη χώρα σε αυτήν την κρίσιμη στιγμή. Η πραγματικότητα είναι μια: το Ποτάμι κατάφερε να κάνει αυτό που εμείς θέλαμε - μπήκε στη Βουλή και η φωνή του ακούγεται. Επομένως είναι de facto ο πυρήνας του συνόλου των κομμάτων του μεταρρυθμιστικού και φιλοευρωπαϊκού χώρου, μας αρέσει δεν μας αρέσει. Όλοι μας θα προτιμούσαμε να ήτανε η δημιουργία, ξανά! στη θέση αυτή, αλλά τα πράγματα έφεραν το Ποτάμι...

Αν μπούμε στο Ποτάμι, θα έχουμε την ευκαιρία να επηρεάσουμε τις θέσεις του και να το κάνουμε καλύτερο. Να κριτικάρουμε από τις κερκίδες είναι εύκολο, αλλά καθόλου δημιουργικό.

Είμαι γενικότερα απίστευτα αισιόδοξος σαν άνθρωπος, αλλά πιστεύω οτι μας λείπει το momentum. Μας λείπει αυτό το κάτι που θα πιάσει τον ψηφοφόρο και πρώτα πρώτα θα του δώσει την εμπιστοσύνη οτι ναι η ψήφος σου δεν θα "πάει χαμένη" και αυτό το κόμμα μπορεί να μπει στη βουλή. Δεν μιλάω για μεγάλα ποσοστά ή για προσέλκυση ακόμα και των ψεκασμένων, ένα 3-4% λογικών ανθρώπων για μένα είναι υπεραρκετό.

Δυστυχώς όμως είναι και οι κάτω του καναπέ. Ακόμη και οι ηλεκτρονικές ψηφοφορίες που για μένα είναι επανάσταση, είχαν συμμετοχή κάτω από 2000 άτομα. Δεν επεκταθήκαμε δηλαδή που αυτός είναι και ο στόχος.

Νομίζω οτι το momentum μπορεί να έρθει από τις ανακατατάξεις στη ΝΔ. Αν επικρατήσουν οι φιλελέυθεροι, θα πρέπει να συνεργαστούμε με μικρές υποχωρήσεις (σίγουρα όχι σε θέματα ηθικής), ενώ αν επικρατήσουν οι άλλοι θα πρέπει να προσπαθήσουμε τη διάσπαση και τη δημιουργία κάτι καινούργιου με πρόσωπα που έχουν θετικό ρεύμα και θα μας αναδείξουν.

Νίκο, αν η άποψή μου είναι ασαφής και υποκειμενική να το συζητήσουμε και πιθανόν να έχεις δίκιο. Κακοπροαίρετη δεν είναι και λυπάμαι αν φάνηκε σαν τέτοια. Δεν έχω καμμία πρόθεση να υποβαθμίσω την επιτυχία του Ποταμιού στο να μπει στη Βουλή. Δεν έχω επίσης καμμία αντίρρηση στο να γίνει πυρήνας συγκέντρωσης των φιλοευρωπαικών κομμάτων. Λέω όμως δύο προυποθέσεις: 1) στο να δείξει πρόθεση να κάνει κάτι τέτοιο καθώς εμείς δεν μπορούμε να τους υποχρεώσουμε 2) τα κόμματα που θα συμπλεύσουν να το κάνουν συντεταγμένα με τους κομματικούς τους μηχανισμούς και κάθε ένας να αναλάβει ένα κομμάτι. Αν δεν το κάνουν συντεταγμένα οι δυνατότητες κάθε κόμματος να βοηθήσει σε αυτή την κίνηση μειώνονται και οι μεμονωμένες φωνές χάνονται στην μη οργανωμένη προσπάθεια.
Το ότι πρωτίστως επιθυμούμε το καλό της χώρας είναι αυτονόητο.

ΟΚ Ηλία, να το συζητήσουμε όποτε θέλεις. Προσπαθώ να κάνω κάτι καλό για τη χώρα, όπως εσύ... Η κατάσταση είναι απελπιστική και πρέπει να ενώσουμε τις δυνάμεις όσων συμφωνούν στο 99% και να καταλάβουμε ότι το 100% είναι ανέφικτο.

Παραθέτω την ανάρτηση ενός "πνευματικού πατέρα" του Ποταμιού και το σχόλιο ενός πρώην Δρασίτη και νυν Ποτάμι.Απλώς για προβληματισμό.


Ο Georgios Karavanas κοινοποίησε τη δημοσίευση του Aristos Doxiadis.
1 ώρα
Σύμφωνα με την παρακάτω ανάλυση, συμφωνία και ανάκαμψη μπορεί πλέον να υπάρξει ΜΟΝΟ με δραματική μείωση των κρατικών δαπανών, που όμως δεν αναμένεται να δεχτεί το ΥΠΑΡΧΟΝ πολιτικό σύστημα (και μέσα σ' αυτό δυστυχώς ΚΑΙ το Ποτάμι...).
Αν δεν συμβεί κάποια δραματική μεταστροφή των πολιτικών αντιλήψεων που κυριαρχούν στον πολιτικό διάλογο, πάμε ολοταχώς για φούντο...

Aristos Doxiadis
Προσπαθώ να σκεφτώ πώς θα ήταν μια συμφωνία που διασφαλίζει οτι έχουμε τράπεζες ανοιχτές, δεν έχουμε πρωτογενές έλλειμμα στον προϋπολογισμό, και το ΑΕΠ αυξάνεται. Δεν μου βγαίνει.

Ότι συζητούσαμε μέχρι τώρα έχει ανατραπεί από το γεγονός οτι έκλεισαν οι τράπεζες πριν λίγες μέρες. Κανένας στην κυβέρνηση δεν έχει καταλάβει οτι αυτό αλλάζει τελείως το τοπίο (εκτός ίσως από αυτούς που ήθελαν πάντα να φύγουμε από το ευρώ).

Το κλείσιμο των τραπεζών κλονίζει τόσο πολύ την εμπιστοσύνη, που δεν μπορούν να ξανανοίξουν χωρίς πολύ μεγάλη στήριξη από την ΕΕ (ΕΚΤ ή ESM). Η στήριξη δεν μπορεί να δοθεί χωρίς συνολική συμφωνία 18 κοινοβουλίων. Αυτοί, με βάση τις μέχρι τώρα συζητήσεις, θα συμφωνήσουν σε στήριξη μόνο αν η Ελλάδα παρουσιάσει δημοσιονομικά μέτρα που θα φέρουν πρωτογενές πλεόνασμα.

Αλλά με την ύφεση που φέρνει το κλείσιμο των τραπεζών, το πλεόνασμα είναι αδύνατο να έρθει από φόρους, γιατι δεν υπάρχει φοροδοτική ικανότητα. Ισως μπορεί να έρθει από περικοπές δαπανών, που όμως δεν θα δεχτεί το πολιτικό σύστημα (καλώς ή κακώς).

Και σίγουρα, όπως έδειξε και η εμπειρία των δύο μνημονίων, όταν η ύφεση βαθαίνει, το να ζητάς πλεόνασμα εντείνει το πρόβλημα.

Απόλυτο αδιέξοδο λοιπόν, που ξεκινά από την εγκληματική απόφαση Τσίπρα-Βαρουφάκη να ανακόψουν τις ανοδικές τάσεις του 2014, και ιδίως, να αφήσουν να τελειώσει το προηγούμενο Πρόγραμμα Στήριξης χωρίς να έχουν συμφωνήσει για το επόμενο.

ΟΙ δηλώσεις των Ευρωπαίων για ανθρωπιστική βοήθεια ίσως είναι ένας τρόπος να βγούμε (προσωρινά) από αυτό το αδιέξοδο. Θα ρίξουν κάποια χρήματα στη ελληνική αγορά (μέσα από την ενίσχυση των πιό αδύναμων) με την ελπίδα να αναχαιτίσουν την ύφεση. Χωρίς να χρειαστεί απόφαση των 18 κοινοβουλίων για ένα νέο μνημόνιο. Αλλά αυτό μεταθέτει το πρόβλημα για λίγους μήνες. Μετά;

Μπλέξαμε πολυ άσχημα. Μετά από τους ηλίθιους χειρισμούς του Ιουνίου, δεν βλέπω λύση, όσο κι αν τώρα προσπαθήσει να τα μαζέψει η κυβέρνηση.

Φασεν γιορ σητμπελτς.

Πάλι τα ίδια... Μια ανεύθυνη μπηχτή από τον Καραβάνα που παρουσιάζεται σαν επιχείρημα. Ματθαίε, σε παρακαλώ... να είσαι αντικειμενικός. Το Ποτάμι δεν είπε ότι δεν δέχεται μείωση των δημοσίων εξόδων... το λέει ο Καραβάνας (ο ίδιος που ο Θάνος Τζήμερος κατηγορεί για παραποίηση των δικών του λεγομένων).

Αγαπητέ Νίκο,καμία διάθεση μη- αντικειμενικότητος. Έχω βγάλει και τα δικά μου συμπεράσματα όταν τα 2/3 των ψηφοφόρων του Ποτάμι ψήφισαν ΟΧΙ.
Και για να μη παρεξηγούμαι, στηρίζω κι΄εγώ τη δημιουργία ενός ευρύτερου μεταρρυθμιστικού ευρωπαικού μετώπου αλλά όχι κάτω από την ομπρέλα του Ποτάμι. Δεν έχω πεισθεί για τις πραγματικές προθέσεις του και δε μας έχει κάνει ξεκάθαρο τι είδους βοήθεια επιθυμεί.
Επιθυμία μου είναι η διάλυση όλων των κομμάτων που παλαιού πολιτικού συστήματος και η δημιουργία ενός ενιαίου και αραγούς φιλοευρωπαικού μετώπου εθνικής σωτηρίας Δεν έχω κάποιον άλλο στο μυαλό μου αυτή τη στιγμή που θα μπορούσε να μπει επικεφαλής,παρά μόνο τον Αλέκο Παπαδόπουλο περιβαλλόμενο, με ίσους όρους, από όλους τους μεταρρυθμιστές του ευρωπαικού τόξου.Αλλά η δική μου επιθυμία δεν έχει καμία σημασία και προοπτική αν εκείνος ή οι υπόλοιποι δε το επιθυμούν.

Όλα αυτά που συζητάτε και πολλά ακόμη, θα έπρεπε να συζητηθούν σε ένα Συνέδριο του Μεταρρυθμιστικού χώρου. Όπως με την συνάντηση Άλμα Ανάπτυξης στην Αθηναΐδα όμως, φοβάμαι ότι θα δούμε πάλι μικροκομματικές αντιδράσεις και τορπιλλισμό από διαφόρους και για διάφορους λόγους που δεν έχει νόημα να αναπτύξω εδώ, εξάλλου πιστεύω ότι όλοι τους γνωρίζετε. Άρα αυτό το συνέδριο καλό θα ήταν να οργανωθεί όχι από την Δημιουργία αλλά από έναν ανεξάρτητο φορέα (ακόμα και η κίνηση πολιτών Μένουμε Ευρώπη θα μπορούσε να μπει μπροστά). Ίσως να δημιουργηθεί μία επιτροπή για την οργάνωση που να χαίρει αποδοχής και εκτίμησης και να μπορέσει να πείσει ότι είναι ανάγκη να μπουν προσωπικές φιλοδοξίες και παλιά μίση και πάθη στην άκρη για χάρη μια μεγάλης εθνικής ανάγκης.

Γεια σας.
Εδώ που φτάσαμε θεωρώ πως πρέπει να δημιουργηθεί ένα φιλοευρωπαικό, μεταρρυθμιστικό μέτωπο χωρίς τον διαχωρισμό της κεντροδεξιάς η της κεντροαριστεράς.
Διαφορετικά κι εμείς θα διχαστούμε.
Ας είμαστε ρεαλιστές η ΔΞ δεν μπορεί για πολλούς λόγους να ηγηθεί ένός τέτοιου μετώπου μπορεί όμως να συστρατευεί και όσο πιο ισχυρή είναι τόσο ισχυρός θα είναι και ο λόγος της.
Υποστηρίζω λοιπόν πως όλες οι δημοσιες ανακοινώσεις μας θα πρέπει να είναι προς αυτή την κατεύθυνση και η κριτική μας τώρα μόνο για την κυβέρνηση.
Είχα εκφράσει από νωρίς τους φόβους μου για τη διακυβέρνηση Συριζα και πιστεύω πως προκειμένου να αντιμετωπιστεί αυτή η κυβέρνηση οι όποιες διαφορές με τους υπόλοιπους πρέπει να παραμεριστούν.
Διαφωνώ επίσης συστηματικά με όσους απορίπτουν συλλήβδην όλους τους παλιούς πολιτικούς.
Χρειαζόμαστε την εμπειρία τους, αυτό έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ, αυτό έκανε και το Ποτάμι , γι'αυτό μπήκε στη βουλή.
Οποιος πιστεύει οτι μπορεί χωρίς καμια εμπειρία διακυβέρνησης να τα αλλάξει όλα, έχοντας όλο τον κρατικό μηχανισμό απέναντι, είναι βέβαιο ότι πλανάται.
Δεν είναι όλοι οι νέοι καλύτεροι, ούτε όλοι οι παλιοί άχρηστοι.

Πού το είδες αυτό; Από ότι εγώ διάβασα, πάνω από 70% ψήφισαν ΝΑΙ

www.publicissue.gr/11719/referendum-2015-no/

78% ψήφισαν ΝΑΙ