Παρακολούθησα χθες βράδυ τις εκπομπές για το ιατρικό θέμα με τον καρκίνο του μαστού.
Γνώριζα ήδη, από προσωπική εμπειρία, ότι ο ΕΟΠΥΥ δεν δικαιολογεί την ψηφιακή μαστογραφία, την οποία πρέπει να πληρώσει ο ασφαλισμένος από την τσέπη του περί τα 100 ευρώ, ίσως και παραπάνω.
Πληροφορήθηκα ότι ο ΕΟΠΥΥ δε δικαιολογεί πια τα ενθέματα για αποκατάσταση μαστού. Ούτε τα φάρμακα για τη στυτική δυσλειτουργία,παρεμπιπτόντως, το ανέφερε ο κ. Ασκητής.
Και θυμήθηκα πριν λίγα χρόνια δημοσιογραφική έρευνα που είχε αποκαλύψει πώς στα δημόσια νοσοκομεία, κάποιοι επιστήμονες πλαστικοί χειρουργοί έκαναν εισαγωγές στις δικές τους ασθενείς με ψεύτικες διαγνώσεις για καρκίνο του μαστού και τις χειρουργούσαν, κάνοντας στην πραγματικότητα επεμβάσεις με καθαρά αισθητικό σκοπό.Χρεώνοντας βέβαια τα ασφαλιστικά ταμεία.Αν θυμάμαι καλά, στο Θριάσειο.
Δηλαδή, την κάθε κυρία που ήθελε να κάνει πλαστική αυξητικής, να βάλει βυζί, την πληρώναμε εμείς ως καρκινοπαθή!!!
Σκέφτομαι, λοιπόν, πώς μπορώ εγώ πρώτη να τιθασεύσω αυτή την απίστευτη οργή που νιώθω για όσους ανερυθρίαστα καταλήστευαν τα ταμεία μας, αλλά και όσους είχαν δει τι γινόταν (νοσηλευτικό προσωπικό, διοικητικό κλπ), αλλά λόγω της δήθεν "αλληλεγγύης" δε μιλούσαν.
Διότι εξ αιτίας αυτών των ανήθικων πρακτικών, σήμερα οι πραγματικές καρκινοπαθείς θα χρειαστεί να πληρώσουν από την (άδεια) τσέπη τους τα ενθέματα.
Πότε θα καταφέρουμε επιτέλους ως πολίτες αυτής της χώρας να αναλάβουμε την ατομική μας ευθύνη και να συνειδητοποιήσουμε πως για οτιδήποτε κακό συμβαίνει πρέπει να μιλάμε, διότι το "κρίμα" θα πέσει σε μας και στα τέκνα ημών;
Και ότι το κόστος είναι τεράστιο, κυρίως σε ηθικό επίπεδο;