Συγκεκριμενοποίηση των θέσεων

Παρατηρώ τον τελευταίο καιρό μια στρογγυλοποίηση θέσεων και απόψεων της δημιουργίας που εκφράζεται μέσο του αρχηγού και των άλλων στελεχών μέσο των συνεντεύξεων που παρακολουθώ κατά καιρούς. Θα μου πείτε λογικό είναι, το κόμμα σιγά σιγά ενηλικιωνεται , οι απόψεις συζητούνται μεταξύ των στελεχών και επιλέγεται ή συνισταμένη.
Εντάξει, υποθέτω ότι δεν μπορεί να γίνει αλλιώς, κάτι λείπει όμως από την αρχική σπιρταδα, η εκοφαντικη - διαφορετική άποψη που πολύ την άκουγαν λίγοι την πρόσεχαν και ακόμα λιγότεροι την θεωρούσαν απόλυτη - μοναδική. Θα μου πεις το κόμμα δεν είναι κόμμα διαμαρτυρίας, το κόμμα δεν πρέπει να είναι κομμα διαμαρτυρίας. Πιστεύω όμως ότι επειδή ή δίψα για νέες ιδέες προς σκέψη θα είναι πάντα θεμιτές απο την δημιουργία θα πω και εγώ μερικές σκέψεις που με απασχολούν πολύ καιρό, που κάποιος μπορεί να τις θεωρήσει ακραίες - μη δημοκρατικές αλλά αυτό θα πρέπει να αποδειχθεί με τα αναλογα επιχειρήματα.

Πρώτα από όλα ή περιβόητη μονιμότητα του δημοσίου, κατά την γνώμη η απαρχή της ασυδοσιας και της κατρακυλας του κράτους. Είναι πολύ απλό: οποιοσδήποτε άνθρωπος ήξερε ότι στο τέλος του μήνα θα πάρει τον μισθό του ανεξάρτητα αν δουλέψει ή όχι και χωρίς κανένα φόβο να απολυθεί, τότε το πιθανότερο είναι να μην δουλέψει ή να κάνει ότι είναι δυνατόν για να μην δουλέψει, και εγώ το ίδιο θα έκανα, είμαι σίγουρος ότι θα καταντουσα ο χειροτερος υπάλληλος (δημόσιος) της Ελλάδας. Δεν φταίει ο ίδιος αλλά ή ίδια ή φύση γιατί έτσι ακριβώς μας έχει κατασκευάσει (καλώς ή κακός).

Ο μισθός των δημοσίων. Δεν καταλαβαίνω γιατί όλοι οι υπάλληλοι των ίδιων προσόντων θα πρέπει να λαμβάνουν τα ίδία χρήματα, μήπως θα έπρεπε να βρεθεί ένας μηχανισμός που να αμοιβει ανάλογα με την ποιότητα και ποσότητά της δουλείας ;

Απεργία. Από που και έως που η απεργία είναι δημοκρατικό δικαίωμα του εργαζόμενου ; αν για οποιονδήποτε λόγο μια απεργία μπορεί να καταστρέψει την ζωή μου (π.χ. υγεία ) τον κακό τους τον καιρό, μόνο που το σκέφτομαι φουντωνω . Μήπως θα πρέπει να συζητήσουμε τρόπους άμεσης συμετοχης στις ληψεις των αποφάσεων, μέσω ηλεκτρονικών ψηφοφοριών ή μέσο κατάθεσης νομοσχεδίων με αριθμό υπογράφων;
Δυστυχώς πρέπει να διακοψω, αλά θα επανέλθω.

Πρώτα από όλα, σχετικά με τη μονιμότητα είναι θέση της Δημιουργίας, ότι δεν έχει νόημα ως υφίσταται. Η αξιολόγηση που πρέπει να εισαχθεί και στο Δημόσιο θα αποφασίσει αν κάποιοι υπάλληλοι δεν δικαιούται πλέον προστασίας από την λεγόμενη "μονιμότητα" λόγω ανεπάρκειας.
Δεύτερον, η αξιολόγηση θα πρέπει να κατατάξει και τους υπαλλήλους στη μισθολογική κλίμακα που δικαιούνται βάσει προσφοράς, προσόντων και ικανοτήτων. Η ισοπέδωση είναι ο σίγουρος τρόπος για να ανδρανοποιήσει και τους ικανούς.
Τρίτον, η Δημιουργία έχει εκφράσει θέση σε αυτό, ότι για να ισχύσει μια απεργία πρέπει να την αποφασίζουν το 50+1% των εγγεγραμμέν μελών ένος σωματείου. Δεν νοείται να συνεδριάζουν και να αποφασίζουν το 10 ή 20% των μελών.

Συμφωνώ και επαυξανω όσο αφορά τα δυο πρώτα, διαφωνώ όμως με το θέμα της απεργίας.
Άποψη μου είναι ότι η απεργία του δημοσίου ή ενός μονοπωλίου γενικότερα είναι κατάφορη παραβίαση των δικαιωμάτων των ανθρώπων που δέχονται τις υπηρεσίες του συγκεκριμένου μονοπωλίου.
Ή απεργία σαν ιδέα εφαρμόστηκε (ορθά ) μια εποχή οπού ο δυνατός ήταν το κράτος και ο αδύναμος ήταν τα σωματια.
Ήταν λοιπών ένα έξυπνο όπλο που έδωσε το δημοκρατικό πολίτευμα στον αδύνατο για να μπορέσει να εξισορροπήσει την κατάσταση. Την σημερινή εποχή οι ισορροπιες έχουν αλλάξει, ο δυνατός τώρα είναι το σωμάτιο διότι με τελείως εγωιστικο και ατομικιστικο σκεπτικό μπορεί κάνοντας μια απεργία διαρκείας να διαλύσει μία κοινωνία (άπειρα παραδείγματα). Ή απεργία την σημερινή εποχή είναι ένά όπλο αναχρονιστικό και άδικο. Οι εργαζόμενοί πρέπει να διεκδικούν δικαιώματα (τους) αλλά αυτό θα πρέπει να γίνεται με τρόπο κοινωνικά πλειοψηφικό, δηλαδη όχι μονο με απόφαση των συγκεκριμένων εργαζομένων αλλά με αποφαση ολης της κοινωνιας. Ηλεκτρονικές ψηφοφορίες λοιπών για τα θέματα που μας απασχολούν.
Πραγματικά τι νομίζετε ότι θα ψήφιζαν οι Έλληνες πολίτες σχετικά με την κινητικότητα των δημοσίων υπαλλήλων , και πόσο πιο εύκολο θα ήταν να εφαρμοσθεί αυτή ή απόφαση από την κυβέρνηση;