Παιδεία

Αστικοί Μύθοι-Δωρεάν Συγγράμματα

Τεράστια βιβλία, ωραία εξώφυλλα, πολλές σελίδες, πολλοί τόμοι...Και γύρω από όλα να ελοχεύει ένας τρομερός φόβος μην κάποιος μας τα πάρει, μην αποφασίσει το κράτος να κόψει τα 50εκ που δίνει για να παίρνουμε όλοι εμείς αυτά τα υπέροχα βιβλία. Το 'Δε θα παίρνουμε δωρεάν βιβλία' αποτελεί το πιο διαχρονικό hot topic όλων των φοιτητικών γενικών συνελεύσεων και ένας από τους λόγους κατάληψης de facto. Ίσως και αυτό να αποτελεί μια ακόμα απόδειξη της ανωριμότητας του Έλληνα, του ότι είμαστε σαν λαός παιδιά που σκεφτόμαστε με το συναίσθημα παρά με τη λογική, που δεν έχουμε απογαλακτιστεί ακόμα σαν κοινωνία.
Μεγαλώσαμε σε ένα σύστημα εκπαίδευσης που τα πάντα ήταν φτιαγμένα γύρω από το βιβλίο. Τα Μαθηματικά ήταν ότι περιείχε η διδακτέα ύλη, τα Αρχαία αποκλειστικά η Β'Αττική διάλεκτος, η Ιστορία του κόσμου τελείωνε στον Α'παγκόσμιο πόλεμο(αν δεν υπήρχαν πολλές αργίες και στον Β'), η Φυσική μία από τα ίδια κ.ο.κ. Η μόρφωση όμως δε μπορεί να περιοριστεί σε 200 σελίδες διδακτέας ύλης, πόσο μάλλον τώρα που ο καταιγισμός και η εξέλιξη των επιστημών κάνουν οποιαδήποτε μη ενημερωμένη με τα σύγχρονα δεδομένα πηγή μη επαρκής. Ο κόσμος προχωράει και εμείς προσπαθούμε να τον κρατήσουμε πέφτοντας σαν καμικάζι μπροστά του ζωσμένοι με ιδεοληψίες και αναχρονιστικές ιδέες.
Το πανεπιστήμιο δε μπορεί να αποτελεί παρά ένα προοδευτικό χώρο που διδάσκεται ότι πιο καινοτόμο υπάρχει ή που δημιουργείται το καινούργιο που συντίθεται η υπάρχουσα γνώση για τη δημιουργήσει κάτι νέο. Οι ιερές βίβλοι τελείωσαν και κανένας δε μπορεί να ισχυριστεί ότι κατέχει όλες τις πληροφορίες. Ένα σύγγραμμα είναι η φυλακή του φοιτητή που δε τον αφήνει να ξεφύγει από αυτό και ο ακρωτηριασμός της γνώσης, αφού δε μπορεί παρά μόνο ένα κομμάτι της να αποδώσει.
Και επειδή καλό είναι πέρα από θεωρίες και φιλοσοφίες να υπάρχει και κάτι απτό. Τα λεφτά που δίνονται για τα 'δωρεάν' συγγράμματα από το υπουργείο αρκούν για να μας αγοράσει το κράτος από ένα iPad και να μας πληρώνει συνδρομή στα καλύτερα επιστημονικά περιοδικά. Όσον αφορά τη βασική γνώση ενός θέματος, που κάποιος θα έλεγε ότι αυτή περιγράφεται καλύτερα σε ένα σύγγραμμα, για αυτό υπάρχουν οι καθηγητές και τα μαθήματα, πρέπει να ξεφύγουμε από την ατομικότητά μας -εγώ και το βιβλίο μου.
Αντί ως φοιτητές να συνεχίσουμε να λειτουργούμε όπως μας μάθανε, 200 σελίδες ύλη από το Χ βιβλίο σε 10 ερωτήσεις ανάπτυξης και εφόσον απαντήσεις τις 5 περνάς το μάθημα, ας ανοίξουμε τα μάτια μας και να δούμε τι συμβαίνει στον κόσμο. Τα συγγράμματα αποτελούν μια ωραία διακόσμηση για τις βιβλιοθήκες μας και ένας εύκολος τρόπος για να πάρεις έναν καλό βαθμό, στο χέρι του καθενός είναι να αντιληφθεί πιο είναι το ζητούμενο, η πραγματική γνώση εναντίον του εύκολου πτυχίου.

'I always knew what the right path was. Without exception, I knew. But I never took it, you know why? It was too damn hard.' Al Pacino, Scent of a Woman