Το Κλειδί της Ανάπτυξης της Ελλάδας: Το αναπτυξιακό όνειρο της Ελλάδας κρύβεται στο παρελθόν της

Λέτε στο άρθρο σας "Προκειμένου να καταστεί εκ νέου η χώρα πλούσια και ισχυρή πρέπει να στοχεύσει στην ανάδειξη του ρόλου της ως περιφερειακό κέντρο εμπορίου και παραγωγής προϊόντων, υπηρεσιών, και ιδεών".
Θα ήθελα επ' αυτού να συμπληρώσω και να αναφέρω ότι και σήμερα στη μεγαλύτερη κρίση των τελευταίων 30 ετών, η Χώρα με ένα ΑΕΠ της τάξης των 200 δις €, δηλαδή περίπου 50.000 € κατά μέσο εργαζόμενο, θα ήταν πλούσια και ισχυρή, αν δεν υπήρχε το σπάταλο και διεφθαρμένο κράτος, που λειτουργεί σαν τροχοπέδη και κάνει την ελληνική οικονομία στο σύνολό της αντιπαραγωγική και μη ανταγωνιστική.
Η αρνητική αυτή πραγματικότητα σηματοδοτεί όμως συγχρόνως και τα τεράστια περιθώρια βελτίωσης που υπάρχουν. Αν μειωθεί δηλαδή το μέγεθος του δημοσίου τομέα, γεγονός που θα τον έκανε αποτελεσματικό (παραγωγικό), και περιοριστεί σημαντικά η διαφθορά, τότε θα απελευθερώνονταν εκείνες οι ιδιωτικές αλλά και δημόσιες επιχειρηματικές και καινοτομικές δυνάμεις που οδηγούν σε μία δυναμική απογείωση της οικονομικής ανάπτυξης.
Έτσι θα ήταν η Ελλάδα σε θέση να αξιοποιήσει δυναμικά και καινοτομικά όλα τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα. Πρώτον θα αξιοποιούσε τις φυσικές της καλλονές και το κλίμα της για την περαιτέρω ανάπτυξη του τουρισμού, της γεωργίας και της βιομηχανικής επεξεργασίας των προϊόντων της καθώς και τις νέες πηγές ενέργειας. Δεύτερον θα αξιοποιούσε το πλούσια υπάρχον επιστημονικό ανθρώπινο κεφάλαιο και δυναμικό, ώστε να εξελιχθεί η Ελλάδα σε ευρωπαϊκό κέντρο εκπαίδευσης, έρευνας και ανάπτυξης. Τρίτον θα μπορούσε να αξιοποιήσει τους πολλούς γιατρούς, οι οποίοι σε συνδυασμό με το κλίμα της Ελλάδας θα μπορούσαν να δημιουργήσουν κέντρα υψηλής ποιότητας περίθαλψης για ημεδαπούς και αλλοδαπούς ασθενείς υψηλών εισοδημάτων και όχι μόνον. Τέταρτον θα μπορούσε να αξιοποιήσει τα πολλά και ιστορικά τεκμηριωμένα πλεονεκτήματά της για να παρέχει υψηλής ποιότητας ναυπηγική εκπαίδευση και διαχείριση. Βέβαια όλα αυτά προϋποθέτουν μία ανάλογη πολιτική, η οποία δυστυχώς μέχρι σήμερα στην Ελλάδα δεν υπάρχει. Ας ελπίσουμε ότι η δημιουργία ξανά θα μπορέσει να κάνει το όνειρο αυτό πραγματικότητα.

Έχω την αίσθηση ότι με το να αυτοπεριοριζόμαστε γεωγραφικά, αφήνουμε στην άκρη μια πολύ μεγάλη ευκαιρία ανάπτυξης για τη χώρα μας: Τις ψηφιακές υπηρεσίες και προϊόντα, στα οποία η αγορά είναι παγκόσμια, δίχως δασμούς και μεταφορικά έξοδα.

Ως κόμμα υποστηρίζουμε ότι αυτό που θα πρέπει να δοθούν κίνητρα στις εγχώριες επενδύσεις αντί να ζητάμε ξένα κεφάλαια να έρθουν στην Ελλάδα. Η οικονομική επανεκίνηση της Ελλάδας δεν μπορεί να γίνει με βάση την εγχώρια αγορά. Από τη στιγμή που η ελληνικές εταιρίες έχουν αρκετά μειονεκτήματα στο να ανταγωνιστούν δυναμικά εξάγοντας προϊόντα, ο μόνος τρόπος για γρήγορη ανάπτυξη είναι τα ψηφιακά προϊόντα και υπηρεσίες προς διάθεση σε ολόκληρο τον κόσμο. Από εκεί θα έρθουν τα πρώτα χρήματα ώστε να τροφοδοτηθεί η ανάπτυξη και σε άλλους τομείς της οικονομίας.

Δεν θα διαφωνήσω ότι το αναπτυξιακό όνειρο της Ελλάδας κρύβεται στο παρελθόν της και όχι αυτό βέβαια της σύγχρονης ιστορίας της. Η παγκοσμοιοποιημένη οικονομία είναι το πεδίο εκείνο που επιβάλεται να προσανατολίσουμε τις στρατηγικές μας.
Το αναπτυξιακό μοντέλο που έχω κατά νου,και θεωρώ ότι μπορεί να εφαρμοστεί, πατάει σε εννέα κύριους άξονες για τους οποίους παραθέτω μια περιορισμένη και για αυτό, ατελή, περιγραφή – αναφορά.

Ενεργειακή αυτοτέλεια

Ανάπτυξη δεν μπορεί να ξεκινήσει αν η χώρα δεν έχει ενεργειακή αυτάρκεια. Αν δεν παράγει δηλαδή φθηνή ενέργεια και άμεσα αξιοποιήσιμο ενεργειακό φορτίο, κατάλληλο να σηκώσει την αναπτυξιακή δυναμική της χώρας. Και έχουμε τέτοιο, άφθονο και φθηνό, στα τεράστια λιγνιτικά μας κοιτάσματα, τα οποία σήμερα, στο όνομα μιας ασαφούς και δήθεν ευαισθητοποιημένης περιβαλλοντικά πολιτικής, τα θέτουμε στο περιθώριο, απαξιώνοντας παραγωγικές μονάδες, και τεχνολογίες.
Ορθολογική ανάπτυξη των εναλλακτικών μορφών ενέργειας από τα δώρα της φύσης, Ήλιο, Αέρα και Νερό(φωτοβολταικά, αιολικά, υδροηλεκτρικά κλπ). Στη εξίσωση πρέπει να μπει ακόμη και η εξορυκτική δραστηριότητα σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο, που ακόμη βρίσκεται στη χώρα μας σε εμβρυικό στάδιο. Δεν συνιστά παραίτηση από δικαιώματα, ούτε υποδούλωση σε ξένες δυνάμεις, αν συντονισμένα και με βάση τις αρχές του διεθνούς δικαίου, η χώρα μας επιτέλους ξεκινήσει σταδιακά και με τη βοήθεια αμοιβαία επωφελών συμφωνιών με συμμάχους και εταίρους και με το αζημίωτο για εμάς, την εκμετάλλευση υδρογονανθράκων, ιδιαίτερα αν αυτές οι πολιτικές συνοδεύονται από ανακήρυξη ΑΟΖ και πιο ενεργή προστασία των διεθνώς κατοχυρωμένων δικαιωμάτων της χώρας μας. Διότι και από αυτούς έχουμε και μάλιστα πλούσια κοιτάσματα ειδικά στα πέριξ της Κρήτης.

Διατροφική αυτάρκεια

Πρέπει να ληφθούν πολιτικές ώστε η χώρα να καταστεί διατροφικά αυτάρκης. Ο πρωτογενής τομέας πρέπει να ζωντανέψει ξανά, αλλά αυτή την φορά επαγγελματικά και επιστημονικά. Οι εξελίξεις στην οικονομία επιβεβαιώνουν ότι ο στόχος αυτός εκτός από οικονομικό αποτέλεσμα έχει πλέον και κοινωνική διάσταση. Το πρώτο βήμα για να αισθανθούμε δυνατοί, ειδικά σε περίοδο κρίσης, είναι να νιώσουμε ότι μπορούμε να παράξουμε και να ζήσουμε από τη γη μας και τις θάλασσές μας. Η γη και η θάλασσα, έχουν θρέψει Έλληνες εδώ και χιλιάδες χρόνια. Πέραν των προφανών οικονομικών πλεονεκτημάτων της διατροφικής αυτάρκειας της χώρας, προσθέστε ακόμη ότι η διατήρηση του πληθυσμού στις αγροτικές – ημιαστικές περιοχές περιορίζει την αστυφιλία, προάγει την κοινωνική ειρήνη, μειώνει το μέσο κόστος διαβίωσης, συμβάλλει στην οικονομική ευεξία των απομακρυσμένων περιοχών.

Τουριστικές Υπηρεσίες.

Τον τουρισμό τον εννοώ ως ένα ποιοτικό προϊόν που η ελληνική πολιτεία πρέπει να το πουλά σε συνειδητοποιημένους τουρίστες και με αυξημένη προστιθέμενη αξία. Με κίνητρα για επενδύσεις μεγάλων μονάδων, αλλά και με μέριμνα για ποιοτικές μικρές μονάδες. Για επενδύσεις σε θεματικά πάρκα, ιδιωτικές μαρίνες, καζίνο, γκολφ και πολλά άλλα. Με σεβασμό πάντα στο περιβάλλον, με αξιοποίηση του προσκυνηματικού, του περιβαλλοντικού, του συνεδριακού, του πάσης φύσεως αθλητικού τουρισμού αλλά και αυτού της κρουαζιέρας και των πόλεων.
Ακόμη και μακρά ενοικίαση και αξιοποίηση βραχονησίδων και νησίδων, υπό την προϋπόθεση ότι δεν θίγεται ο αμυντικός σχεδιασμός της χώρας. Δεν με ενδιαφέρει τόσο να καταγράφω ετησίως αύξηση των αφίξεων. Με ενδιαφέρει να καταγράφω ετησίως αύξηση της ετήσιας κατά κεφαλή τουριστικής δαπάνης στη χώρα από τους επισκέπτες της. Το ανθρώπινο δυναμικό το έχουμε, τον φυσικό πλούτο τον διαθέτουμε, καιρός να αξιοποιήσουμε τα πλεονεκτήματά μας. Απλά πρέπει να αρθούν τα αντικίνητρα(γραφειοκρατία, υψηλή φορολογία) και να δώσουμε έμφαση στην καθαριότητα την ασφάλεια και την συμπεριφορά. Δεν κάνω αναφορά στις υποδομές γιατί δεν υπάρχουν χρήματα και δεν θεωρώ ότι είναι ο σημαντικότερος παράγοντας προσέλκυσης τουριστών υψηλού εισοδήματος.


Παιδεία – Πολιτισμός

Το πραγματικό πυρηνικό όπλο στη φαρέτρα της ελληνικής πολιτείας. Η Ελλάδα της γνώσης, οι αμέτρητοι Έλληνες νέοι επιστήμονες σε τεχνολογίες αιχμής, πληροφορική, ενέργεια, νανοτεχνολογία, ιατρική, ρομποτική, οπλικά συστήματα, εφαρμογές –λογισμικά και τόσα άλλα.
Απίστευτα τεράστιες επιστημονικές πηγές από την αρχαιότητα ως σήμερα μένουν αναξιοποίητες. Με αναμόρφωση και νέο όραμα η Ακαδημία Αθηνών μπορεί να προσφέρει τεράστιο πολιτιστικό και επιμορφωτικό έργο. Με άνοιγμα της Παιδείας σε ξένα, ακόμη και κερδοσκοπικού χαρακτήρα, πανεπιστήμια, με ανταλλαγή καθηγητών, με τη δημιουργία σε συνεργασία με ξένα ινστιτούτα, ερευνητικών κέντρων στην Ελλάδα και δη στην περιφέρεια της χώρας, μπορεί να τονωθεί όχι μόνο το παραγόμενο επιστημονικό έργο αλλά και οι τοπικές οικονομίες. Ακόμη και η ενεργότερη σύνδεση της πολιτιστικής μας βιομηχανίας με άλλες, πιο πεζές βιομηχανίες, όπως αυτή του κινηματογράφου, μπορούν να κατατάξουν τη χώρα στο χάρτη με τους ιδανικούς προορισμούς του Hollywood για τη δημιουργία ταινιών. Περιβάλλον έχουμε, τα αρχαία τα έχουμε, υποδομές σίτισης έχουμε, άφθονο φυσικό φως έχουμε, ιδανικές καιρικές συνθήκες έχουμε, τεράστια γκάμα ιστοριών και μύθων από τις οποίες μπορούν να γραφούν χιλιάδες σενάρια έχουμε, γιατί να μην αξιοποιήσουμε το πυρηνικό μας όπλο σε ένα κόσμο που διψάει για την Ελλάδα του πολιτισμού;

Ναυτιλία – Ναυπήγηση

Ανάπτυξη για μένα στον κλάδο αυτό είναι (α) να έχω υπό ελληνική σημαία και τα 4500 ελληνόκτητα πλοία, (β) να τα έχω επανδρωμένα κατά πλειοψηφία με Έλληνες ναυτικούς, (γ) τουλάχιστον το 10% ετησίως αυτών να ναυπηγείται ή να συντηρείται – επισκευάζεται στην Ελλάδα. Δύσκολο θα μου πείτε. Ίσως. Αλλά είναι μια πρόκληση. Δεν στέκομαι μόνο στον πολιτικό αντίκτυπο της προβολής σημαίας στα μήκη και τα πλάτη της οικουμένης. Το εγχείρημα είναι και οικονομικά ενδιαφέρον. Αυξάνεις την απασχόληση, μειώνεις ανεργία, τονώνεις τα ασφαλιστικά ταμεία. Το κράτος πρέπει να δώσει έμφαση στη ναυτική εκπαίδευση, στη μείωση του κόστους διατήρησης σημαίας, στο σταθερό οικονομικό περιβάλλον, στην προσέλκυση επενδύσεων και στη δημιουργία ναυτιλιακών κέντρων, αλλά και καταλυτικά να επέμβει στην συνεννόηση εφοπλιστών – πλοιοκτητών και ναυτικών. Το οικονομικό αποτέλεσμα της προσέλκυσης στο ναυτικό επάγγελμα περίπου 50.000 με 70.000 χιλιάδων Ελλήνων σε συνδυασμό με την άνθιση των παραναυτικών – παραναυτιλιακών επαγγελμάτων και υπηρεσιών, μπορεί να συμβάλλει στην οικονομικά αποδοτική απασχόληση πάνω από 400.000 επαγγελματιών και υπαλλήλων.

Τεχνολογία – Τηλεπικοινωνίες – Εφαρμογές.

Με ανθρώπινο δυναμικό εξαιρετικά εξοικειωμένο με αυτούς τους τομείς της οικονομίας τόσο σε θεωρητικό όσο και σε πρακτικό επίπεδο, είναι να απορεί κανείς γιατί ποτέ το ελληνικό κράτος δεν έδωσε την ευκαιρία που ζητά ο κλάδος αυτός της οικονομίας. Είναι αδιανόητο το επιστημονικό μας δυναμικό να μη μπορεί να εκφράσει τη δημιουργικότητα και την εφευρετικότητά του. Τα τεχνολογικά πάρκα πρέπει να είναι η πρώτη προτεραιότητα. Κίνητρα πρέπει να δοθούν σε επιχειρήσεις και οργανισμούς που υπηρετούν αυτόν τον κλάδο να εγκατασταθούν στη χώρα και να επενδύσουν στις τεχνολογίες. Αλλά και τα πανεπιστημιακά μας ιδρύματα πρέπει να μπουν στις εξελίξεις δυναμικά. Δορυφορικά συστήματα, τηλεπικοινωνιακά δίκτυα, λογισμικό, συστήματα πληροφορικής, νανοτεχνολογία, μικροϊατρική, ρομποτικές εφαρμογές, βιοϊατρική, γενετική τροφίμων, κλπ θα καταστήσουν τη χώρα πρωτοπόρο τεχνολογικά και θα της δώσουν και ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στο εξωτερικό.

Πολεμική Βιομηχανία

Εξειδικευμένο μέρος του αμέσως ανωτέρω κλάδου είναι ο τομέας των στρατιωτικών εφαρμογών και της πολεμικής βιομηχανίας. Η χώρα μας είναι ένας από τους μεγαλύτερους πελάτες παγκοσμίως εξειδικευμένου και τεχνολογικά προηγμένου στρατιωτικού υλικού. Και όμως, από τις προμήθειες απουσιάζουν χαρακτηριστικά τα ελληνικής προέλευσης, σχεδιασμού και παραγωγής συστήματα και εφαρμογές. Προγράμματα αιχμής τεχνολογίας μένουν στα συρτάρια. Στις εταιρίες του κλάδου πρέπει να δοθεί η ευκαιρία τους. Να συμμετέχουν ενεργά με τα προϊόντα τους στον αμυντικό σχεδιασμό της χώρας που πρέπει να είναι και στο μέλλον προσανατολισμένος σε απειλές που ακόμη δεν έχουν εκλείψει και να λαμβάνουν το μέρισμα της εμπιστοσύνης της πολιτείας με διαφανή συμβόλαια και διαδικασίες που θα εμπεδώσουν την αμοιβαία εμπιστοσύνη κράτους και παραγωγών και θα τους επιτρέψουν την συνέχιση της ανάπτυξής τους εγχωρία, τροφοδοτώντας έναν από τους πιο απαιτητικούς πελάτες παγκοσμίως αλλά και εξωχωρίως, με το βλέμμα στραμμένο στις εξαγωγές υλικού και την παγκόσμια αγορά.

Υποδομές

Είναι θέμα και εδώ προτεραιοτήτων. Έτσι και αλλιώς λεφτά δεν υπάρχουν. Σε μεγάλο βαθμό άλλωστε, έχουμε κάποιες υποδομές. Μικρές παρεμβάσεις χρειάζονται κυρίως στο να καταστούν πιο λειτουργικές στο νέο αναπτυξιακό ρόλο που θα έχουν. Δρόμοι, Λιμάνια, Αεροδρόμια, Εμπορικός Σιδηρόδρομος για μαζική εξαγωγική χερσαία μεταφορά προς Βορρά και Ανατολή, με κόμβους – κλειδιά σε λιμάνια και αεροδρόμια, είναι παράγοντες που βοηθούν την εξωστρέφεια της χώρας και την αναγάγουν σε διαμετακομιστικό κέντρο παγκοσμίως. Τοποθετούν την Ελλάδα ξανά στο χάρτη. Η οικονομική ωφέλεια προφανής ακόμη και για τα δορυφορικά επαγγέλματα και τις υπηρεσίες.



Τράπεζες – Χρηματοοικονομικές Υπηρεσίες

Δεν είμαι από κείνους που ρίχνουν το ανάθεμα στις Τράπεζες. Είναι εύκολη ρητορεία και δημαγωγική προσέγγιση να βρίζεις κάτι που γνωρίζεις ότι στο τέλος το χρειάζεσαι απελπισμένα. Προτιμώ μια άλλη προσέγγιση. Αυτή της έντιμης συνεννόησης κράτους – τραπεζιτών. Άλλωστε και οι δύο, ξεκινούν με βασική παραδοχή την οικονομική ωφέλεια. Το κράτος πρέπει να διαθέτει στους κόλπους του οργανωμένο, ισχυρό και παραγωγικά προσανατολισμένο τραπεζικό σύστημα. Και οι τραπεζίτες γνωρίζουν ότι χωρίς ανάπτυξη, οικονομική πρόοδο και κοινωνική ειρήνη, οι εργασίες τους διακυβεύονται. Η απρόσκοπτη χρηματοδότηση των ανωτέρω οκτώ δραστηριοτήτων είναι κεφαλαιώδους σημασίας για την αναπτυξιακή πορεία της χώρας μας. Τα κεφάλαια που απαιτούνται πρέπει να αναζητηθούν πρωτογενώς από το εγχώριο σύστημα, το οποίο πρέπει να στηριχθεί με κατάλληλες πολιτικές. Η ανατροφοδότηση του τραπεζικού μας συστήματος με το μέρισμα επιτυχίας της αναπτυξιακής πορείας της χώρας και του λαού της είναι το καύσιμο της τραπεζικής και χρηματοοικονομικής δράσης του κλάδου.

Συμπέρασμα

Η χώρα διαθέτει στρατηγικά πλεονεκτήματα. Η κατάσταση που σήμερα αντιμετωπίζουμε μπορεί να αναστραφεί πολύ πιο γρήγορα από ότι φαντάζονται μερικοί και να αποδώσει ωφέλειες για ολόκληρη την κοινωνία στη χώρα μας. Η γάγγραινα της ανεργίας μπορεί μόνο να αντιμετωπιστεί με την δημιουργία υγιούς επιχειρηματικού περιβάλλοντος. Την επιχειρηματικότητα, που θα προκύψει από νέους που γνωρίζουν τα σύγχρονα δεδομένα και εξελίξεις, με καινοτόμες και εξωστρεφείς ιδέες, με σύγχρονες αντιλήψεις λειτουργίας και εξέλιξης μιας επιχείρησης, με συγκροτημένα και ρεαλιστικά bussines plan που βασίζονται στην αυτονομία κεφαλαίου της ίδιας της επιχείρησης και με νέους που θα ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΟΥΝ μεταξύ τους αφού αυτό είναι η απαίτηση του αύριο.
Αυτό πού χρειάζεται επομένως είναι πρόγραμμα(σχέδιο) και όραμα(νέα νοοτροπία και αναπτυξιακό μοντέλο). Απαιτείται προγραμματισμός και επεξήγηση πολιτικών, δράσεων και ενεργειών, ώστε να κρίνουμε τι μας βγάζει από τη δίνη, τι μας κάνει αξιοπρεπείς, τι μας δίνει μέλλον, τι μας αξίζει στο τέλος.

Το κεφαλαιώδες βέβαια ζήτημα είναι οι άνθρωποι που θα κληθούν να εφαρμόσουν τα παραπάνω. Η νοοτροπία, ο τρόπος σκέψης και οργάνωσης της δουλειάς όλων των εμπλεκομένων στα γρανάζια της διοικητικής οργάνωσης του κράτους (Κυβέρνησης και Ανώτερων Στελεχών όλων των κρατικών δομών) είναι το Α και το Ω.

Η Δημιουργία Ξανά δεν έχει επαγγελματίες πολιτικούς που θα κάνουν διευθετήσεις στα μέτρα των συντεχνιών ή των κολλητών. Χωρίς αγκυλώσεις, δεσμεύσεις, και εμμονές μπορούμε να δημιουργήσουμε πολιτική που θα φέρει ανατροπές και αναγέννηση στην κοινωνία. Από την διαχείριση της μιζέριας που ζούμε σήμερα να περάσουμε στην εμπνευσμένη δημιουργία, στην αμοιβαία εμπιστοσύνη, στην νέα αξιοπρεπή Ελλάδα εν τέλει.

Σας διαβιβάζω (δυστυχώς δεν έχω μόνο link) μια εκδήλωση σχετική με τη διαβούλευση από το diavlos.grnet.gr

Έκτακτη ζωντανή αναμετάδοση της Υπηρεσίας ΔΙΑΥΛΟΣ για την Πέμπτη : 4/4/13

Τίτλος Εκδήλωσης: 1ο Εθνικό Αναπτυξιακό Συνέδριο Προγραμματικής Περιόδου 2014 - 2020

Ημερομηνία διεξαγωγής: Πέμπτη, 4/4/2013, 09:00 - 18:00

Φορέας διοργάνωσης: Υπουργείο Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών & Δικτύων

Ομιλητές:

(1) Κυριάκος Βιρβιδάκης, Προεδρεύων Συνεδρίου Υφυπουργός αρμόδιος για το ΕΣΠΑ

(2) Κ. Χατζηδάκης, Υπουργός Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών & Δικτύων

(3) Johannes Hahn, Επιτρόπος Περιφερειακής Πολιτικής

(4) Αντώνης Σαμαράς, Πρωθυπουργός

(Α) Αναπτυξιακές επιλογές 2014 - 2020

(1) Γ. Γιαννούσης, Γενικός Γραμματέας Δημοσίων Επενδύσεων – ΕΣΠΑ

(2) Αθ. Θεοχαρόπουλος, ΕΓ Κοινοτικών Πόρων και Υποδομών Υπ. Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων

(3) Raoul Prado, Διευθυντής, Γεν. Δ/νση Περιφερειακής και Αστικής Πολιτικής ΕΕ

(Β) Ειδικές Θεματικές Ενότητες

(1)Ιωάννης Φίρμπας, Προϊστάμενος Ειδικής Υπηρεσίας Στρατηγικής, Σχεδιασμού και Αξιολόγησης Αναπτυξιακών Προγραμμάτων (ΥπΑνΥπ)

(2)Δημήτρης Κορπάκης, Εκπρόσωπος της EE, Προϊστάμενος της Μονάδας «Περιφερειακή Διάσταση της Καινοτομίας» της Γενικής Διεύθυνσης Έρευνας και Καινοτομίας

(3)Κώστας Φωτάκης, Εμπειρογνώμονας ΥπΑνΥπ, Πρόεδρος ΔΣ Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ)

(4) Κωνσταντίνος Τζαμαλούκας, Εμπειρογνώμονας ΥπΑνΥπ, Επιστημονικός Συνεργάτης ΑΘΗΝΑ Ερευνητικό Κέντρο Καινοτομίας στις Τεχνολογίες της Πληροφορίας, των Επικοινωνιών και της Γνώσης

(5) Άγγελος Τσακανίκας, Εμπειρογνώμονας ΥπΑνΥπ, Διευθυντής Ερευνών Ιδρύματος Οικονομικών Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ)

(6) Γεώργιος Μιχαηλίδης, Επίκουρος Καθηγητής Περιφερειακής Ανάπτυξης και Προγραμματισμού ΑΠΘ

Συντονισμός : Μπάμπης Παπαδημητρίου, δημοσιογράφος.

(Γ) «Ανάπτυξη και αξιοποίηση ικανοτήτων ανθρώπινου δυναμικού – ενεργός κοινωνική ενσωμάτωση»

(1) Σταματία Παπούλια, Προϊσταμένη Ειδικής Υπηρεσίας Συντονισμού Δράσεων ΕΚΤ, Υπ. Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων

(2) Κωνσταντίνος Γιάκας, Εκπρόσωπος της ΕΕ , Γενική Διεύθυνση Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων

(3) Δημήτρης Καραντινός, Εμπειρογνώμονας ΥπΑνΥπ, Διευθυντής Ερευνών στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ)

(4) Αλίκη Μουρίκη, Ερευνήτρια ΕΚΚΕ

(5) Διονύσης Μπαλούρδος, Ερευνητής ΕΚΚΕ

(6) Μανώλης Χρυσάκης, Ερευνητής ΕΚΚΕ

Συντονισμός : Φοίβος Καρζής, δημοσιογράφος.

(Δ) «Προστασία του περιβάλλοντος – Μετάβαση σε μια οικονομία χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα – Ανάπτυξη, εκσυγχρονισμός και συμπλήρωση υποδομών για την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη»

(1) Χρυσούλα Κούρτελη, Προϊσταμένη Ειδικής Υπηρεσίας Συντονισμού Περιβαλλοντικών Δράσεων, Υπ. Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής

(2) Γεώργιος Κρεμλής, Εκπρόσωπος ΕΕ , Προϊστάμενος της Μονάδας «Πολιτική Συνοχής και Περιβαλλοντικές Επιπτώσεις», Γενική Διεύθυνση Περιβάλλοντος

(3) Ιωάννης Βουγιουκλάκης, Εμπειρογνώμονας ΥπΑνΥπ, Επιστημονικός Υπεύθυνος του Κέντρου Ανανεώσιμων Πηγών και Εξοικονόμησης Ενέργειας (ΚΑΠΕ)

(4) Σπύρος Παπαγρηγορίου, Εμπειρογνώμονας ΥπΑνΥπ, Διευθύνων Σύμβουλος εταιρείας συμβούλων περιβάλλοντος ENVECO AE

(5) Γεώργιος Γιαννόπουλος, Εμπειρογνώμονας ΥπΑνΥπ, Διευθυντής ΙΜΕΤ του Εθνικού Κέντρου Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης (ΕΚΕΤΑ)

Συντονισμός : Σταμάτης Ζαχαρός, δημοσιογράφος.

URL μετάδοσης: live.grnet.gr/diavlos

URL εκδήλωσης:-

Χαρακτηριστικά μετάδοσης: Φυσική Γλώσσα Ομιλητή.

Δικαιώματα Πρόσβασης: Ανοικτή/Δημόσια.

Μιλώντας για παρελθόν... Θυμάμαι, όταν ήμουνα παιδί 16 ή 17 ετών, όλη η παρέα μου μιλούσε για μεγάλα όνειρα: ο ένας θα γινόταν εφοπλιστής, ο άλλος έμπορος, ο τρίτος επιστήμων. Κανένας, μα κανένας, δεν είχε όνειρο να διοριστεί σε κάποια Κρατική υπηρεσία. Τότε οι κρατικοί υπάλληλοι ήταν οι πιο κακοπληρωμένοι...

Σιγά, σιγά, οι πολιτικοί άλλαξαν τα όνειρα των παιδιών. Κοιτάξανε να κάνουν τις θέσεις στο Κράτος περιζήτητες - υψηλότερες αποδοχές από τον ιδιωτικό τομέα και μονιμότητα - δημιουργώντας το αισχρό πελατειακό κράτος που έχουμε. Το χειρότερο είναι ότι χάσαμε ως κοινωνία χιλιάδες ανθρώπους που θα μπορούσαν να προσφέρουν κάτι μεγάλο και αντί γι'αυτό τους καταδικάσαμε σε κρατικές θέσεις χωρίς ουσία, να ταλαιπορούν όλους μας με τη γραφειοκρατία τους.

Η επιστροφή στο όνειρο της παιδικής μου ηλικίας είναι απαραίτητη, ώστε να εκτιναχθεί η δημιουργικότητα των παιδιών. Όσο για το Κράτος, πρέπει να γίνει πολύ μικρότερο, αποδοτικό και να προσφέρει θέσεις εργασίας που θα ονειρεύονται νέα παιδιά. Θέσεις που θα είναι οι πιο δημιουργικές, εφόσον θα καθοδηγούν την εξέλιξη της Κοινωνίας. Όχι το σημερινό χάλι!!!