Η Νέα Ελλάδα, όχι μόνο δεν θα απομακρυνθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά θα παίξει ένα κομβικό ρόλο στην Ευρώπη που έρχεται. Η πολύτιμη εμπειρία που θα αντληθεί από το παράδειγμα της ανόρθωσης της Ελλάδας θα χρησιμοποιηθεί για την βοήθεια όλου του Ευρωπαϊκού Νότου, που αντιμετωπίζει παρόμοια προβλήματα.
Για να μπορέσουμε όμως να ξεπεράσουμε την Ευρωπαϊκή κρίση που διανύουμε, που έχει φτάσει στο σημείο να δημιουργεί υπαρκτές απειλές για πιθανή αποσύνθεση του οικοδομήματος της Ένωσης, θα απαιτηθεί μια βαθύτατη θεσμική ενδυνάμωση και αύξηση του βαθμού ολοκλήρωσης της ενοποίησης. Το όραμα αυτό θα πρέπει να αποκτήσει μια μικρή αλλά ισχυρή και στοχοπροσηλωμένη ομάδα υποστηρικτών, με κατανομή σε διάφορες κομβικές θέσεις του Ευρωπαϊκού μηχανισμού αλλά και των χωρών - μελών. Η αντίσταση των κατεστημένων των επί μέρους εθνικών κυβερνήσεων προς την περεταίρω προαγωγή της ένωσης πρέπει να μειωθεί και πρέπει να καταστεί ξεκάθαρο ότι μια χαλαρή ή διασπασμένη Ευρώπη δεν θα μπορέσει να σταθεί ανάμεσα στα νέα οικονομικά αναπτυσσόμενα μεγαθήρια, που πέρα από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Βορειοαμερικανική ελεύθερη ζώνη εμπορίου, περιλαμβάνουν την διαρκώς αναπτυσσόμενη και κολοσσιαία Κίνα, την ανακάμπτουσα Ρωσία, αλλά και νέες ισχυρές δυνάμεις όπως η Ινδία και διάφορες άλλες χώρες και εμπορικές ενώσεις χωρών. Πρέπει να καταστεί πασιφανές στο μυαλό του κάθε Ευρωπαίου ότι ο τεχνολογικός και πολιτισμικός πλούτος τον οποίο οι πρόγονοι μας δημιούργησαν δεν θα μας δίνει για πολύ ακόμα προβάδισμα, μια και όλη η ανθρωπότητα αναπτύσσεται και συνεισφέρει. Και κυρίως, πρέπει να γίνει σαφές ότι μια ασθενής και διασπασμένη Ευρώπη, δεν θα μπορέσει να μείνει πιστή στις ανθρωπιστικές και δημοκρατικές αρχές της, εν τω μέσω πολύ ισχυρότερων οικονομιών που στηρίζονται, τουλάχιστον μέχρι τώρα, σε διαφορετικά καθεστώτα. Είναι ζήτημα πλέον επιβίωσης – και όχι με σκοπό τον παγκόσμιο ανταγωνισμό, αλλά με σκοπό την ενδυνάμωση εκείνη που θα επιτρέψει στην Ευρώπη να διατηρήσει την ανεξαρτησία της και τις αρχές της, ώστε να διαπραγματεύεται και να συνεργάζεται επί ίσοις όροις στην επερχόμενη παγκοσμιοποιημένη πραγματικότητα.
Για να φτάσουμε όμως εκεί, πέρα από άμεσες προτεινόμενες θεσμικές αλλαγές στους μηχανισμούς της Ένωσης, πρέπει να βρεθούν λύσεις για α) μια ουσιώδη εξισορρόπηση μεταξύ Βορρά και Νότου, β) να ρυθμιστεί ο ρόλος της Μεγάλης Βρετανίας, και γ) για να επανατοποθετηθεί σε γερές και αμοιβαία κατανοητές βάσεις η σημαντικότατη σχέση Ηνωμένων Πολιτειών και Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σε επίπεδο απτών δράσεων λοιπόν, προτείνουμε:
1. Την δημιουργία μιας ισχυρής ενωτικής Ευρω-ομάδας με εκπροσώπηση σε κομβικές θέσεις όλων των Ευρωπαϊκών χωρών, που να προωθήσει ένθερμα την περεταίρω ολοκλήρωση.
2. Την δημιουργία δεξαμενών σκέψης για βασικά ζητήματα του μέλλοντος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με την Ελλάδα να αναλαμβάνει πρωταγωνιστικό ρόλο
3.Τον άμεσο πολλαπλασιασμό των σεμιναρίων ενημέρωσης αλλά και κάθε άλλης μορφής δημοσιότητας για τις θετικές επιπτώσεις και το όραμα της Ένωσης.
4. Την επιλεκτική προσέλκυση υψηλοτάτου επιπέδου Ευρωπαϊκού ανθρωπίνου δυναμικού στην Ελλάδα μέσω της δημιουργίας επιχειρήσεων και ερευνητικών κέντρων που να συνδυάζουν την φύση, το κλίμα, και το επίπεδο ζωής της Ελλάδας με ένα ιδιαίτερα ελκυστικό εργασιακό περιβάλλον.