GR
EN Η συνεργασία μου με τον ΟΑΕΕ-ΤΕΒΕ υπήρξε πολυετής και οδυνηρή!
Ήταν όμως το 2015 που η εμπειρία μου αυτή έφτασε στην κορύφωση της!
Χρειάστηκα ως ασφαλισμένος αυτού του ασφαλιστικού φορέα ιατρό με την ειδικότητα του ορθοπεδικού, επικοινώνησα μέσω ενός πενταφήφιου αριθμού με τον ΕΟΠΠΥ προκειμένου να κλείσω ραντεβού άμεσα γιατί οι υποχρεώσεις έτρεχαν και έμαθα με έκπληξη πως έπρεπε να περιμένω 6 μήνες!
Προφανώς κάποιοι θεωρούσαν λογικό να υποφέρω για τους επομένους έξι μήνες, να κλειστώ στο σπίτι και να καταστραφώ οικονομικά, αφού οι οφειλές προς το Δημόσιο συνεχίζουν να τρέχουν για τους Ελεύθερους Επαγγελματίες, ακόμη κι όταν αυτοί αδυνατούν να εργαστούν! Μετά το αρχικό σοκ, προβληματίστηκα σοβαρά για κάποια θέματα, όπως γιατί πλήρωνα από το υστέρημα μου 400 ευρώ το μήνα στον ΟΑΕΕ ;
Που πήγαιναν αυτά τα χρήματα ;
Και τι θα μπορούσα να κάνω προκειμένου να διασφαλίσω αξιοπρεπή περίθαλψη αν προέκυπτε κάτι έκτακτο, δεδομένου πως βρισκόμουν και όλη την ημέρα στους δρόμους;
Κατέληξα λοιπόν στα παρακάτω συμπεράσματα :
Πρώτον, η κοροϊδία που λέγεται ασφάλιση στον ΟΑΕΕ έπρεπε άμεσα να διακοπεί, γιατί δεν μου παρείχε τίποτα και ο κίνδυνος να βρεθώ υπερχρεωμένος για υπηρεσίες τις οποίες δεν έχω λάβει ήταν άμεσος!
Δεύτερον, τα χρήματα που έδινα κάθε μήνα δεν κατέληγαν σε έναν ατομικό λογαριασμό που θα κάλυπτε τις δικές μου μόνο ανάγκες όταν αυτές προέκυπταν!
Τρίτον, έπρεπε άμεσα να δω σοβαρά το θέμα της ιδιωτικής ασφάλισης για ένα νοσοκομειακό πρόγραμμα που θα με εξασφάλιζε και σε έκτακτα γεγονότα!
Πράγματι, έκανα την έρευνα μου και κατέληξα σε ένα πρόγραμμα που με 50 ευρώ το μήνα μου εξασφαλίζει κάλυψη για νοσοκομειακή περίθαλψη από ατύχημα και ασθένεια με πρόσβαση μάλιστα στις καλύτερες ιδιωτικές κλινικές!
Το πολύ λογικό κόστος με οδήγησε στο να διερευνήσω και συνταξιοδοτικές λύσεις μέσα από την ιδιωτική ασφάλιση. Βρήκα λοιπόν αξιόπιστη εταιρεία παγκόσμιου βεληνεκούς η οποία με 100 ευρώ το μήνα μου εγγυάται σε 22 χρόνια, δηλαδή στην ηλικία των 65 ετών, κατά ελάχιστον 31000 ευρώ!
Το ερώτημα που τίθεται είναι αμείλικτο : Γιατί πρέπει να πληρώνουμε ένα πακτωλό χρημάτων σε ασφαλιστικές εισφορές με ελάχιστη ανταποδοτικότητα ;
Μήπως η υπερφορολόγηση δεν μας είναι αρκετή ;
Μήπως για να μπορούν τα κρατικιστικά κόμματα που κυβερνούν μέχρι σήμερα να πραγματοποιούν διορισμούς ανεπάγγελτων γνωστών και φίλων στο Δημόσιο, να πληρώνονται στρατιές υπαλλήλων, μετακλητών και φορέων του Δημοσίου χωρίς κανένα ουσιαστικά παραγωγικό αντικείμενο και να κάνουν ”δουλίτσες” με κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες που τιμολογούν τις κάκιστες υπηρεσίες τους σε πολύ υψηλές τιμές ;
Το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας θα μπορούσε κάλλιστα να χαρακτηριστεί ως ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα της μεταπολίτευσης!
Ας μου εξηγήσει κάποιος γιατί ένας οικοδόμος, ένας εργάτης η ένας ελεύθερος επαγγελματίας πρέπει να βγει στη σύνταξη στα 65 η στα 67 του, όταν ένας δημόσιος υπάλληλος έχει τη δυνατότητα να βγει πολλές φορές ακόμη και πριν τα 50;
Έχουν προσφέρει στο σύστημα τις ίδιες πραγματικές εισφορές ;
Έχουν υποστεί την ίδια σωματική και ψυχική ταλαιπωρία;
Έχουν πάρει στη ζωή τους το ίδιο ρίσκο;
Αναπάντητα ερωτήματα προς τα κόμματα που διαχειρίστηκαν το ασφαλιστικό σύστημα με τον χειρότερο τρόπο. Και ενώ οι προοπτικές γίνονται όλο και χειρότερες λόγω της μετανάστευσης των νέων και της μείωσης των γεννήσεων, σε συνδυασμό και με τη γήρανση του πληθυσμού, και παρά τη διάλυση από την υπερφορολόγηση και την πολυνομία της παραγωγικής δραστηριότητας, που θα μπορούσε να δημιουργήσει θέσεις εργασίας και να φέρει εισφορές στο ασφαλιστικό σύστημα, το κρατικιστικό μοντέλο καλά κρατεί.
Μήπως κάποια στιγμή επιτέλους θα πρέπει να στραφούμε ως κοινωνία στο κεφαλαιοποιητικό σύστημα, που είναι αυτό που εφαρμόζουν οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες, όπου ο κάθε ασφαλισμένος θα έχει τον προσωπικό του λογαριασμό και μέσω αυτού θα καθορίζεται το επίπεδο της νοσοκομειακής του περίθαλψης και των συνταξιοδοτικών του αποδοχών; Και η χρονική στιγμή της συνταξιοδότησης του;
Αν όχι για εμάς, τότε για τα παιδιά μας.
Πηγή: vimapress.gr
