Μετά από σκέψη και κόντρα σκέψη, η κυβέρνηση τη βρήκε την λύση για τους εξαθλιωμένους συμπολίτες μας που δεν έχουν πλέον ηλεκτρικό ρεύμα, γιατί αδυνατούν να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους, μέσα στους οποίους περιλαμβάνονται όχι μόνο το ρεύμα τους αλλά και φόροι, και τέλη Δήμων και άλλα πολλά.

"Με τη δημιουργία μιας ειδικής κατηγορίας στο Κοινωνικό Οικιακό Τιμολόγιο, όπου θα ενταχθούν περίπου 10 χιλιάδες πολίτες που είναι εγγεγραμμένοι στους καταλόγους κοινωνικής αλληλεγγύης των δήμων ή της Εκκλησίας, σκοπεύει να επιλύσει η κυβέρνηση το πρόβλημα των χιλιάδων νοικοκυριών που έχουν χάσει τη δυνατότητα πρόσβασης στην ηλεκτροδότηση. «Η απόφαση είναι, αυτές οι μερικές χιλιάδες συνανθρώπων μας να αποτελέσουν μια ειδική κατηγορία του ειδικού κοινωνικού τιμολογίου ώστε με ένα κόστος περίπου 0,5 ευρώ το χρόνο για όλους τους υπόλοιπους καταναλωτές της ΔΕΗ να γίνει η αποπληρωμή της απαιτούμενης δαπάνης» ανέφερε ο αρμόδιος υπουργός Γιάννης Μανιάτης".. (πηγή ethnos.gr)

Δηλαδή την ΑΝΑΓΚΑΙΑ κοινωνική αλληλεγγύη θα πληρώσουν οι πελάτες μιας παραγωγικής επιχείρησης μονοπωλιακού χαρακτήρα ισόποσα.

Και θα πληρώσουν όχι μόνο το ρεύμα προφανώς αλλά και τους φόρους και τα τέλη που οι συμπολίτες μας σε ανάγκη αδυνατούν να πληρώσουν.

Ωραίο; Δίκαιο;

Μισό ευρώ ανά σύνδεση κι ο άνεργος κι ο εργαζόμενος που μετά βίας πληρώνει το δικό του ρεύμα κι ο πιο εύπορος και το κοτέτσι κι η μεγάλη ή μικρή επιχείρηση.

Η κυβέρνηση παραδέχεται πως η λίστα των δικαιούχων αδυνατεί να προκύψει από το διάτρητο φορολογικό μας σύστημα καθώς αυτό στηρίζεται σε εικονικά στοιχεία τεκμηρίων και άλλα τρελά. Είναι πολύ πιθανό ότι με βάση αυτά τα στοιχεία πολλοί από τους 10.000 απελπισμένους συμπολίτες μας θα εμφανίζονται να έχουν έσοδα από τεκμήρια επειδή και μόνο ζούν κάτω από μια στέγη και να τους ζητούν και φόρο κιόλας. Και κάποιους θα τους κυνηγούν και για εισφορές στον ΟΑΕΕ.

Δε θάταν ενδιαφέρον να τη δούμε αυτή τη λίστα ανώνυμα με τα "εισοδήματα" που εμφανίζονται να έχουν αυτοί οι άνθρωποι; Να δούμε ποιος δημιουργεί και επαυξάνει το πρόβλημά τους;

Ετσι λοιπόν θεωρούν πιο αξιόπιστο από το φορολογικό σύστημα τους καταλόγους κοινωνικής αλληλεγγύης των Δήμων και της εκκλησίας. Λογικό κι αυτό;

Και γιατί να μην γραφτούν λοιπόν κι όλοι οι άλλοι που έχουν ανάγκη, που είναι στα όρια της κατάρρευσης, στους καταλόγους της εκκλησίας και των Δήμων; Κι ύστερα κι αυτοί που ίσως να μην έχουν και τόσο ανάγκη;

Ετσι για να αντιμετωπίσει ΠΟΛΥ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΜΕΝΑ το σοβαρότατο πρόβλημα των ανθρώπων που χρειάζονται την αλληλεγγύη όλων γιατί δεν έχουν πρόσβαση σε ένα βασικό αγαθό και κινδυνεύει η ζωή τους, η Κυβέρνηση δημιουργεί δέκα άλλα.

Μήπως να πληρώνουμε και τις ασφαλιστικές εισφορές με βάση τα ρολόγια της ΔΕΗ; και τους φόρους μας;

Ενα ρολόι χίλια ευρώ, δύο μετρητές δυο χιλιάδες και πάει λέγοντας. Που να μετράμε τώρα εισοδήματα και δυνατότητες συμβολής στα κοινά. Να μετράμε τους μετρητές και ξεμπερδέψαμε.

Κοινωνική πολιτική δεν γίνεται μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ, κύριοι. Γίνεται μέσω του προϋπολογισμού. Μέσω δίκαιων, απλών και διάφανων φόρων. Μέσω απλών και άμεσων διαδικασιών. Μέσω οργανωμένων κοινωνικών υπηρεσιών πρόνοιας, που γνωρίζουν τους έχοντες ανάγκη, τους παρακολουθούν, τους στηρίζουν για να περάσουν τις δύσκολες στιγμές, για να σταθούν στα πόδια τους.

Με συγκεκριμένο κόστος κάθε ενέργειας και συγκεκριμένη μέθοδο δράσης.

Γίνεται επίσης με την ορθή διαχείριση των δαπανών. Την ίδια στιγμή που ασκεί κοινωνική πολιτική μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ το ίδιο το κράτος, «δηλαδή οι φορολογούμενοι, επιδοτούν με τους φόρους τους κατά 16,700 ευρώ ετησίως καθέναν από τους συνταξιούχους της ΔΕΗ, με λιγότερο από 5.000 ευρώ ετησίως καθέναν από τους συνταξιούχους του ΙΚΑ, ενώ οι πρώην μικρομεσαίοι συνταξιούχοι του ΟΑΕΕ επιδοτούνται λιγότερο από τους φόρους που οι ίδιοι οι συνταξιούχοι πληρώνουν, δηλαδή λιγότερο από 2.300 ευρώ ετησίως.» (πηγή moirognomonio.wordpress.com)

Οταν το ίδιο το κράτος όμως σταματήσει να λειτουργεί, ή χειρότερα όταν λειτουργεί εικονικά, όταν λειτουργεί με υποθέσεις, χωρίς στοιχεία, όταν το ίδιο το κράτος λειτουργεί κατά τεκμήριο, τότε η στρέβλωση, η αδικία, το παράλογο δεν έχει τέλος.

Ο Γιώργος Γιαννούλης-Γιαννουλόπουλος είναι ειδικός εμπειρογνώμονας σε θέματα ανάπτυξης, δημοσίων επενδύσεων, παιδείας, πολιτισμού και καινοτομίας. Είναι Αντιπρόεδρος πολιτικού συντονισμού της πολιτικής κίνησης "Δημιουργία, ξανά!"