GR
EN 
Τι στίχος! Ειδικά όταν αναφέρεται σε ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου. Μια πονεμένη ιστορία. Μια ιστορία που φαίνεται να έχει συνέχεια, πιο οδυνηρή και από το PSI. Γιατί το νέο δράμα των ομολόγων θα περιλαμβάνει και τα κατασχεμένα ακίνητα…
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Το χρέος της Ελλάδος πλέον έχει περάσει στον δημόσιο τομέα, δηλαδή αντί να χρωστάμε σε ιδιώτες, δηλαδή σε τράπεζες που διαχειρίζονται χρήμα, χρωστάμε στην ΕΚΤ (Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα), η οποία έχει στη κατοχή της το σύνολο σχεδόν των ομολόγων που κυκλοφορούσαν στην αγορά και επιπλέον μας έχει δανείσει χρήματα για την εσωτερική λειτουργία του κράτους. Τα τελευταία χρησιμοποιήθηκαν για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και τις ανάγκες του στενού δημόσιου τομέα, έπρεπε δε να έχουν την έγκριση του συνόλου των χωρών της ΕΕ (Ελπίζω να θυμάστε τα «θρίλερ» με τη ψήφιση από κάθε κοινοβούλιο χωριστά γιά την συμμετοχή κάθε χώρας στο δάνειο).
Τώρα, η Ελλάδα οφείλει να αποπληρώσει αυτά τα δάνεια. Προφανώς, στόχος δεν είναι να πληρώσουμε το σύνολο των δανείων, να μηδενίσουμε δηλαδή το δανεισμό, αλλά να τον ελαττώσουμε σε ένα αποδεκτό σημείο (ένα τέτοιο σημείο αναφοράς είναι το μέγιστο ποσοστό χρέους που τέθηκε ως όριο για την είσοδο στην Ευρωζώνη). Για να γίνει αυτό θα πρέπει οι προϋπολογισμοί να είναι πλεονασματικοί, τόσο ώστε να υπάρχουν χρήματα αντικατάστασης των ομολόγων αλλά και μείωσης του συνόλου του δανεισμού. Αν οι προϋπολογισμοί είναι πλεονασματικοί η χώρα, κάθε φορά που λήγει ένα ομόλογο στα χέρια της ΕΚΤ, θα εκδίδει νέο ομόλογο στην ελεύθερη αγορά και τα χρήματα που θα παίρνει θα κατευθύνονται στην ΕΚΤ. Έτσι το χρέος σταδιακά θα μετατρέπεται από δημόσιο σε ιδιωτικό. Αυτή είναι και η περιβόητη έξοδος στις αγορές.
Εφόσον η χώρα δείχνει συνέπεια στο χειρισμό των δημόσιων οικονομικών, το επιτόκιο δανεισμού θα είναι μικρό γιατί ο αγοραστής θα εκτιμά ότι τα λεφτά του δεν κινδυνεύουν. Αν η χώρα εξακολουθεί να παράγει ελλείμματα το επιτόκιο θα είναι ακριβό, ή τόσο ακριβό που δε θα ενδιαφέρεται κανείς να αγοράσει Ελληνικά ομόλογα οπότε η Ελλάδα θα χρειαστεί δάνεια από τους κακούς δανειστές, ΕΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ. Αν το χρέος κουρευτεί μονομιάς, τα πράγματα θα είναι πιο εύκολα για την Ελλάδα γιατί θα μπορεί να δρα ανεξάρτητα από τους πρώην δανειστές της, μιας που θα έχει συνολικά μικρότερο χρέος να εξυπηρετήσει άρα και μικρότερο ρίσκο για τον νέο δανειστή. Αν τέλος δεν κουρευτεί το χρέος αλλά οι δανειστές αλλάξουν το επιτόκιο δανεισμού τους προς εμάς τόσο ώστε να τείνει στο μηδέν, η Ελλάδα θα πρέπει να έχει νοικοκυρεμένους προϋπολογισμούς σε βάθος χρόνου. Αν μάλιστα, δείξει εμπράκτως ότι ελέγχει τα κρατικά έξοδα μπορεί εμπροσθοβαρώς να εκδίδει ομόλογα περισσότερα από όσα λήγουν και να αντικαθιστά αυτά που έχει στην κατοχή της η ΕΚΤ. Το κέρδος θα ήταν περισσότερη ελευθερία σε σχέση με τους δανειστές. Η ζημιά θα είναι ότι τα ιδιωτικά, όσο καλά και αν είναι, θα είναι ακριβότερα από τα λεφτά που πληρώνουμε στην ΕΚΤ.
Άρα η λογική λέει ότι μας συμφέρει πολλαπλώς το μη-κούρεμα και η σταδιακή αποπληρωμή των δανειστών δημοσίου τομέα και ειδικά με επιτόκιο που τείνει στο μηδέν. Εδώ όμως το πολιτικό σύστημα θα πείσει τον κόσμο ότι οι δανειστές θέλουν το κακό μας και θα μας βάζουν συνέχεια μνημόνια, για 20 χρόνια περίπου, όσος και ο χρόνος που θα χρειαστεί για να επανέλθουμε σε τέτοια κατάσταση που θα μπορούσαμε να εξαλείψουμε πλήρως τις συνέπειες της χρεοκοπίας. Και για αυτό θα ζητήσουν τη ψήφο σου για να απεξαρτηθούμε μια και καλή από τους κακούς δανειστές και να ακολουθήσουμε τη δική μας πολιτική «ανάπτυξης», δηλαδή να μοιράζουμε χρήμα όπως θέλουμε εμείς.
Προφανώς αυτό λογιστικά θα έχει συνέπειες, δηλαδή ο προϋπολογισμός θα πρέπει να είναι ισοσκελισμένος ή και ελλειμματικός. Οι αγορές δε θα το δεχθούν. Δεν θα αγοράσουν Ελληνικά κουπόνια, εκτός κι αν…
Εκτός κι αν μέρος των ομολόγων είναι καλυμμένο με εμπράγματες αξίες (ABB, Asset Backed Bond). Δηλαδή; Δηλαδή το κράτος θα εκδίδει ομόλογα με ενέχυρο ακίνητα. Και που θα τα βρει τόσα ακίνητα; Το πιασες το υπονοούμενο, ε; Είναι το σπίτι σου και το σπίτι μου. Η περιουσία μας. Δε θα την εκπλειστηριάσει τώρα που ο κόσμος βρίσκεται σε απόγνωση. Θα περάσει όμορφα και ωραία στη κτηματική εταιρία του δημοσίου (ΚΕΔ) και από εκεί θα τη διαχειρίζεται ο ΟΔΔΗΧ. Επειδή δε θα την ενεχυριάσει με εξευτελιστικές τιμές, θα μπορεί να πετύχει χαμηλά επιτόκια.
Προσέξτε τι θα γίνει. Το κράτος με αυτό τον τρόπο θα φέρει χρήμα και θα το μοιράσει σε αυτούς που θέλει. Κάποιοι θα το επικροτήσουν και θα υποστηρίξουν τη κυβέρνηση. Κάποιοι άλλοι θα διαμαρτυρηθούν γιατί θα δουν τη κατασχεμένη περιουσία τους να εξαργυρώνεται για παροχές. Αυτό που θα βλέπεις εσύ, ο ουδέτερος πολίτης θα είναι δύο μεγάλες μερίδες του πληθυσμού να μαλώνουν και οι δύο με τα δικά τους επιχειρήματα.
Αυτό που έκανα εγώ τώρα ήταν ότι σε έδεσα χειροπόδαρα στο κατάρτι καθώς σε λίγο θα αρχίσουν να σου τραγουδάνε οι σειρήνες. Αν πλέον θέλεις να λυθείς είναι δική σου επιλογή. Το χρέος μου το έκανα.
