Από το 2012, με απόλυτη συνέπεια θέσεων και πράξεων, με τεράστιο κόπο και κόστος εκατοντάδων εθελοντών και συνεργατών, δίνουμε στον σοβαρό, συνειδητοποιημένο ψηφοφόρο, τη δυνατότητα να ψηφίζει χωρίς να ντρέπεται. Γνωρίστε τις θέσεις μας, μοιραστείτε τη Λογική!
Είναι το όνομα με το οποίο η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΞΑΝΑ συμμετέχει στις Ευρωεκλογές του 2024. Ακολουθούν οι 10 κύριοι πυλώνες των θέσεών μας για την Ευρώπη και την Ευρωπαϊκή Ένωση, κατά σειρά προτεραιότητας.
Οι νόμοι που θεσπίζονται σε μία δημοκρατική κοινωνία πρέπει να εφαρμόζονται, και η εφαρμογή της νομοθεσίας οφείλει πρωτίστως να έχει αποτέλεσμα. Άρα, το πόσο σκληρά ή χαλαρά εφαρμόζεται η νομοθεσία, εξαρτάται προφανώς και από τις καταστάσεις τις οποίες καλείται να αντιμετωπίσει. H Πολιτεία πρέπει να αλλάξει τη στάση της απέναντι στην παραβατικότητα και το έγκλημα και να αυστηροποιήσει το νομικό πλαίσιο. Η απάντησή μας στην ολοένα αυξανόμενη βία, είναι το Κράτος Δικαίου.
Αν κάποιος έχει μπει παράνομα στη χώρα, δεν θα δικαιούται άσυλο. Δικαίωμα αίτησης ασύλου έχουν μόνο οι πρόσφυγες σύμφωνα με την Συνθήκη της Γενεύης, δηλ. από όμορες χώρες που βρίσκονται σε πόλεμο. Κάθε χώρα υποδοχής έχει δικαίωμα να απορρίψει κάθε αίτημα, εάν θεωρεί ότι συντρέχουν λόγοι ασφαλείας. Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ θα σταματήσει κάθε επιδότηση, σε χρήμα, σε υπηρεσίες ή σε είδος, για παρανόμως εισελθόντες, εκτός από έκτακτες περιπτώσεις υγειονομικής περίθαλψης ή σίτισης.
Σήμερα δυστυχώς δεν υπάρχει σχεδιασμός ΕΑΠ. Για την Αγροτική Πολιτική, το σχέδιο της ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ είναι υπέρ των κλάδων της ελληνικής παραγωγής που είναι διεθνώς ανταγωνιστικοί και βασίζεται στην εφαρμογή κινήτρων και προτύπων στην Αγροτική Παραγωγή, με στόχευση στη βιοποικιλότητα, στη βιοοικονομία, στην καινοτομία και στη Γεωργία Ακριβείας.
Στη ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ θεωρούμε το Περιβάλλον σπίτι μας και γνωρίζουμε ότι η Ανάπτυξη μπορεί να να συνδυαστεί με την προστασία του. Οφείλουμε να το διατηρούμε καθαρό και περιποιημένο αλλά ταυτόχρονα πρέπει να μπορούμε να ζούμε σ' αυτό. Το Περιβάλλον και η διαχείρισή του δεν είναι ακτιβιστικό, ιδεολογικό, ρομαντικό ή πολιτικό αντικείμενο δραστηριότητας, αλλά ένα πολύ ειδικό, τεχνικό, και υψίστης σημασίας πλέγμα ενεργειών και δραστηριοτήτων.
Η ενεργειακή πολιτική επηρεάζει στρατηγικά και την Οικονομία και το Περιβάλλον, έχει ευκαιρίες αλλά και ρίσκα, και απαιτεί προσεκτική προσέγγιση και ιδιαίτερες τεχνικές γνώσεις. Η Ενεργειακή Στρατηγική μας αξιοποιεί έξυπνα τις πηγές ενέργειας προς όφελος της χώρας και των πολιτών, με στόχους την εξοικονόμηση και την μείωση του κόστους χωρίς επιβάρυνση του Περιβάλλοντος.
Χωρίς διαμορφωμένες Υποδομές και Δίκτυα δεν μπορεί να υπάρξει οικονομική ανάπτυξη. Το κατάλληλο μεταφορικό δίκτυο θα συνεισφέρει στη μεταφορά εμπορευμάτων, διευκολύνοντας την έγκαιρη και με χαμηλό κόστος παράδοση των προϊόντων στον αποδέκτη, είτε μιλάμε για τελικό σταθμό διανομής είτε για διαμετακομιστικό εμπόριο, όπως θα διευκολύνει και τη διακίνηση εργαζομένων και επισκεπτών με προφανή ποιοτικά, οικονομικά, τουριστικά και οικολογικά οφέλη.
Το ερώτημα είναι πώς θα έπρεπε να διαχειριστεί η χώρα μας τις Υποδομές της. Με τι μέθοδο θα εξασφαλίσει τη μέγιστη χρήση τους από το κοινό για να βελτιστοποιήσει τα οικονομικά και περιβαλλοντικά οφέλη; Ποιο θα μπορούσε να είναι το όραμα της χώρας μας όσον αφορά την ανάπτυξη των Δικτύων; Σε ποιους άλλους τομείς θα μπορούσε η χώρα μας να δραστηριοποιηθεί;
Η ναυτιλία είναι η βαριά βιομηχανία της χώρας μας. Το 2010, παρά την κρίση, τα έσοδα σε ξένο συνάλλαγμα από την παροχή ναυτιλιακών υπηρεσιών έφτασαν τα 15,5 δισ. ευρώ, που προέρχονται από 750 ναυτιλιακές εταιρείες ελληνικών συμφερόντων. Η ναυτιλία φέρνει πολύ περισσότερα χρήματα στη χώρα από τον τουρισμό (περίπου 9,5 δις ανά έτος) και ελαφρώς λιγότερα από το σύνολο των εξαγωγών (17 δισ.) Στη δεκαετία 2000-2010, η ναυτιλία συνεισέφερε 140 δισ. ευρώ σε εισπράξεις από ξένο συνάλλαγμα στο ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών. Η ελληνόκτητη ναυτιλία είναι στη πρώτη θέση διεθνώς, με 3.150, περίπου, πλοία που αντιπροσωπεύουν το 14% της παγκόσμιας χωρητικότητας. Ο ελληνικός εφοπλισμός ελέγχει το 22% του παγκόσμιου στόλου δεξαμενοπλοίων και το 17% του παγκόσμιου στόλου φορτηγών μεταφοράς φορτίων χύδην.
Ποτέ δεν καταλάβαμε γιατί η Παιδεία, η πιο σημαντική επένδυση για το μέλλον της χώρας, θα πρέπει να έχει πολιτικό προϊστάμενο και να αλλάζει κατεύθυνση και σύστημα κάθε φορά που αλλάζει ο Υπουργός. Εξ ορισμού ο σωστός σχεδιασμός στην Παιδεία γίνεται με ορίζοντα δεκαετιών και γενεών ενώ ο κομματικός Υπουργός Παιδείας σχεδιάζει με ορίζοντα - στην καλύτερη περίπτωση - τις επόμενες εκλογές. Η ένταξη της Παιδείας στα... πεδία των μικροκομματικών συμφερόντων ήταν το μεγαλύτερο έγκλημα των μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων.
Στη χώρα μας, τα προηγούμενα χρόνια η χρηματοδότηση της υγείας ήταν αναμφίβολα γενναιόδωρη. Δεν υστερούσε από τους μέσους όρους των χωρών της ΕΕ και ήταν ψηλά στις ταξινομήσεις του ΟΟΣΑ. Είναι το κόστος και η ποιότητα στην Υγεία παράλληλα μεγέθη; Έπιαναν τα χρήματα τόπο; Η διάχυτη αντίληψη είναι ότι δεν έπιαναν. Ποιος είναι ο λόγος για αυτό; Διότι κάναμε και τα 3 λάθη που πρέπει να αποφεύγονται σε παρόμοια συστήματα : υπερ-χρησιμοποίηση πόρων, υπο-χρησιμοποίηση πόρων και εσφαλμένη χρήση πόρων.
Η εξυγίανση ενός βαθιά προβληματικού συνταξιοδοτικού συστήματος δεν μπορεί να θεωρηθεί εύκολη υπόθεση, ούτε μπορεί να γίνει χωρίς θυσίες. Ιδιαίτερα όταν πρόκειται για ένα σύστημα όπως το Ελληνικό, το οποίο αφέθηκε να φθάσει σε σημείο προχωρημένης σήψης, προτού τεθεί το θέμα της εξυγίανσής του.
Είναι όπως τα συγκοινωνούντα δοχεία: όταν μια χώρα ολόκληρη είναι βυθισμένη στη διαφθορά και οι όποιες ενέργειές της είναι για το «θεαθήναι», θα ήταν περίεργο ο Στρατός να αποτελούσε εξαίρεση. Όσοι υπηρέτησαν τη θητεία τους ξέρουν πολύ καλά πόσο αξιόμαχο είναι το πολυδιαφημισμένο «αξιόμαχο» και πόσο εκπαιδεύτηκαν γι' αυτό. Αλλά και όσοι σταδιοδρόμησαν στις Ένοπλες Δυνάμεις (ΕΔ) γνωρίζουν ότι πολλές από τις πολιτικές επιλογές των Κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ στερούνταν μακροχρόνιας στρατηγικής και διαπνέονταν από ψηφοθηρία και «λογική» εξυπηρέτησης πολιτικών υποχρεώσεων. Το αποτέλεσμα ήταν τα προβλήματα να διογκώνονται και να μεταφέρονται από την μία Κυβέρνηση στην άλλη. Όπου υπήρχαν θεσμικές διαδικασίες δεν εφαρμόσθηκαν, ενώ και η αναφερόμενη απ’ όλους διαφάνεια ήταν μόνο κατ’ επίφαση.
Σε ένα παγκόσμιο περιβάλλον συνεχών γεωπολιτικών ανακατατάξεων, στοχεύουμε σε μία ενεργή Εξωτερική Πολιτική (ΕΠ) που θα διασφαλίζει τα εθνικά συμφέροντα και θα υποστηρίζει τους στόχους μας. Θέλουμε την Ελλάδα ικανή να προβλέπει τις διεθνείς εξελίξεις και να παίρνει έγκαιρα θέση σαν ένας έμπειρος παίκτης στη διεθνή σκακιέρα. Το οξύμωρο είναι ότι ενώ διαθέτουμε και οξυδερκείς και έμπειρους διπλωμάτες, η παθητικότητα, οι κακές επιλογές, και οι μικροπολιτικοί υπολογισμοί των Κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ έχουν κάνει την Ελλάδα ουραγό της διεθνούς διπλωματίας. Σε μία συγκυρία όπου η οικονομική κρίση βαθαίνει και η αξιοπιστία μας έχει φθάσει στο χαμηλότερο επίπεδο, στην ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ, ΞΑΝΑ θα εργασθούμε για την αποκατάσταση του διεθνούς κύρους και του περιφερειακού μας ρόλου.
Προτείνουμε τη θέσπιση συγκεκριμένης σταθερής ημερομηνίας για τη διενέργεια εκλογών οι οποίες θα γίνονται οπωσδήποτε κάθε τέσσερα χρόνια, π.χ. την τελευταία Κυριακή του Μαΐου. Αν για κάποιον ιδιαίτερο λόγο, από τους προβλεπόμενους στο Σύνταγμα, οι εκλογές γίνουν νωρίτερα, η κυβέρνηση που θα προκύψει δεν θα έχει 4ετή θητεία, αλλά το υπόλοιπο της τρέχουσας θητείας.
Τα κόμματα χρηματοδοτούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό ανάλογα με τον αριθμό των ψήφων που έχουν πάρει στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές. Η ψήφος πολλαπλασιάζεται με συντελεστή 0,7 ευρώ (που είναι κατά μέσον όρο και ο συντελεστής των μεγάλων κρατών της Ε.Ε.).
Ενδεικτικά, σήμερα τα ελληνικά κόμματα παίρνουν 10 ευρώ για κάθε ψήφο!
Αφού ξεκαθαρίσει ο οχετός της διαφθοράς της τοπικής αυτοδιοίκησης – με άνοιγμα λογαριασμών – εταιρείες ελεγκτών κ.λ.π., οι δήμοι θα λειτουργούν ως εταιρείες: έσοδα – έξοδα, με ισοσκελισμένο προϋπολογισμό και με online δημοσιοποίηση της οικονομικής του δραστηριότητας.
Ακόμα και η έννοια του «ευρύτερου δημόσιου τομέα» είναι προκλητική. Αυτή η ελληνική πατέντα επινοήθηκε για να παρακαμφθεί (από όλα τα κόμματα) ο νόμος Πεπονή – έτσι ώστε να διορίζουν τους κομματικούς τους στρατούς στον «ευρύτερο», χωρίς ΑΣΕΠ. Ο δημόσιος τομέας οφείλει να είναι όσο πιο στενός γίνεται. Δεν θέλουμε ένα κράτος επιχειρηματία.
Δεν υπάρχει περίπτωση να πετύχει. Το κράτος θα πρέπει να έχει λίγους και αυξημένων ικανοτήτων λειτουργούς, που θα έχουν ρυθμιστικό ρόλο. Οι μετατάξεις, η εφεδρεία, τα ποσοστά περικοπών απλώς κάνουν το πρόβλημα μεγαλύτερο και φέρνουν την χρεοκοπία ένα βήμα πιο κοντά. Ο σκοπός μας δεν είναι να «τιμωρηθούν» οι Δημόσιοι Υπάλληλοι, αλλά να δημιουργήσουμε μια άλλη Δημόσια Διοίκηση. Το μεγαλύτερο έγκλημα του πελατειακού κράτους είναι το ότι δεσμεύει ένα τεράστιο δυναμικό ανθρώπων, που θα μπορούσαν να απογειώσουν την ελληνική οικονομία, υποχρεώνοντας τους να ασχολούνται με καρμπόν, σφραγίδες και διαβιβαστικά. Όλοι αυτοί θα μπορούσαν να βρουν ουσιαστικό παραγωγικό ρόλο σε μια νέα Ελλάδα, που θα αναπτύσσεται.
Ο ελληνικός συνδικαλισμός είναι άλλη μιά ιδιαιτερότητα: δεν ελέγχεται από τα κόμματα – τα ελέγχει! Αποτέλεσε το μέσο μέσο πίεσης και εκβιασμού του πολιτικού συστήματος, με στόχο την προώθηση στενών συντεχνιακών συμφερόντων, κυρίως του Δημόσιου Τομέα. Η βάση του ελληνικού συνδικαλισμού ήταν ο κρατικός τομέας απασχόλησης (κυρίως οι ΔΕΚΟ).
Τα τελευταία τουλάχιστον 40 χρόνια, πάγιο αίτημα των Ελλήνων πολιτών που ζουν εκτός της Ελληνικής επικρατείας, είναι η δυνατότητα άσκησης του εκλογικού τους δικαιώματος στις ελληνικές εθνικές εκλογές, από την εκάστοτε χώρα διαμονής των. Παρόλο που όλοι οι Έλληνες πολίτες έχουν συνταγματικά κατοχυρωμένο το δικαίωμα, (αλλά παράλληλα βάσει του νόμου και την υποχρέωση), συμμετοχής στις εθνικές εκλογές, στην πράξη αυτή είναι αδύνατον να υλοποιηθεί από τους εκτός επικρατείας πολίτες, (εκτός βεβαίως αν μεταβούν αυτοπροσώπως στην Ελλάδα για να ψηφίσουν).
Όπως θα παρατηρήσατε, η ενότητα επιγράφεται «σχέσεις Κράτους – Εκκλησιών» και όχι «σχέσεις Κράτους – Εκκλησίας». Πορευόμαστε προς μία εποχή συγκατοίκησης με άλλα έθνη και άτομα άλλων θρησκειών και οφείλουμε να κινηθούμε ταυτόχρονα σε δύο επίπεδα: σε εκείνο που έχει ως βάση του τον άνθρωπο και την ελευθερία να πιστεύει τον δικό του ή και κανένα θεό, και στο επίπεδο της εμβάθυνσης σε πατροπαράδοτες αξίες και στις ρίζες της ελληνικότητάς μας. Ο στόχος μας είναι να διαπλάσουμε ανθρώπους ανεξίθρησκους και ανοιχτόμυαλους, που όμως ταυτόχρονα θα κοινωνούν με την παράδοση του τόπου, όχι ως στείροι οπαδοί, αλλά ως δημιουργικοί και σύγχρονοι συνεχιστές της. Ανθρώπους με «έρμα» που να είναι πανανθρώπινο και ελληνικό.
Μια μελέτη του Θανάση Διαμαντόπουλου,
Καθηγητή στο τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Παντείου Πανεπιστημίου
“The morning is due to all,
to some is due the night
and to imperial few the auroral light”
GR
EN