Ύστερα από 4 μήνες αναστάτωσης στα πανεπιστήμια, έρχεται ξανά η Σύνοδος των Πρυτάνεων να επιβεβαιώσει ότι τελικά το “πάπλωμα” είναι που την ενδιαφέρει.

Το 2012 η σημερινή κυβέρνηση έδωσε το σύνθημα της οπισθοδρόμησης. Καρατόμησε μέρος των αρμοδιοτήτων του Συμβουλίου Ιδρύματος και επέκτεινε τη διάρκεια ζωής των προηγούμενων Πρυτανικών Αρχών. «Κόντυνε» τη μόνη σοβαρή και τολμηρή μεταρρύθμιση μετά τη διάλυση του '80, παρά το ότι είχε ψηφιστεί - πρωτοφανώς για τα Ελληνικά μικροπολιτικά δεδομένα - από τα 4/5 της Βουλής (Ν.4009/2011).

Τώρα η Σύνοδος των «σεβαστών» πρυτάνεων ζητάει κι άλλα: Οι παχυλοί ειδικοί λογαριασμοί κονδυλίων έρευνας του κάθε Πανεπιστημίου να είναι βιλαέτι των Πρυτανικών Αρχών, αφαιρώντας κι άλλες αρμοδιότητες από το Συμβούλιο Ιδρύματος. Επιπλέον ζητά την ανάκληση του πειθαρχικού ελέγχου του τραγικού Πελεγρίνη που έχει καταφέρει να γελοιοποιήσει παγκοσμίως τον θεσμό του πρύτανη. Προφανώς οι Πρυτάνεις φοβούται ότι οι κατηγορίες για τις οποίες ελέγχεται μπορεί να αποδειχθούν βάσιμες! Φτάνουν μάλιστα στο σημείο, Πρυτάνεις με … περιορισμένο επιστημονικό έργο στο παγκόσμιο ερευνητικό περιβάλλον, να αμφισβητούν Καθηγητές αδιαμφισβήτητου διεθνούς κύρους που είναι μέλη των ήδη αποψιλωμένων Συμβουλίων Διοίκησης!

Φυσικό είναι, όταν υπάρχει μία άβουλη Κυβέρνηση που άγεται και φέρεται από διεφθαρμένους συνδικαλιστές και μικροσυμφέροντα. Φυσικό είναι, όταν η αντιπολίτευση μετατρέπει το Πανεπιστήμιο σε πεδίο μάχης κομματικών φατριών. Κανείς από αυτούς δεν ασχολήθηκε σοβαρά με τους φοιτητές που θα κάνουν “μισές” σπουδές και επί μήνες είναι “στον αέρα”. Κανείς από αυτούς δεν ασχολήθηκε με τους πραγματικούς ερευνητές που έχουν να πληρωθούν 3 και πλέον μήνες, την ίδια ώρα που οι “απεργοί” πληρώνονταν κανονικά. Κανείς δεν ενδιαφέρθηκε για τον άνεργο που περιμένει από τα πανεπιστήμια να δημιουργήσουν τις νέες δυναμικές καινοτομικές επιχειρήσεις που θα του δώσουν δουλειά, κι όχι νέους κομματικούς στρατούς που θα συνεχίσουν την κατρακύλα.

Η «Δημιουργία, ξανά!» έχει επανειλημμένα θέσει ως προϋπόθεση αναβάθμισης της Παιδείας την πλήρη απεξάρτηση από κόμματα, παρατάξεις και εκάστοτε κυβερνήσεις. Το δείχνει έμπρακτα με το να μην έχει φοιτητικές παρατάξεις παρά το ολοένα και μεγαλύτερο ενδιαφέρον από τους νέους για το πρόγραμμά της. Ένα στοιχειώδες πρώτο βήμα είναι ο ν. 4009/2011 να λειτουργήσει όπως ψηφίστηκε. Στα περισσότερα διακεκριμένα Πανεπιστήμια του εξωτερικού οι Πρυτάνεις είναι επιλογές των Συμβουλίων Διοίκησης και ασχολούνται αποκλειστικά με Ακαδημαϊκά θέματα. Τα Συμβούλια ασχολούνται με την πολιτική των Πανεπιστημίων για τα οικονομικά και διαχειριστικά θέματα.

Δυστυχώς στα Πανεπιστήμια βλέπουμε μια μικρογραφία της Ελλάδας: μειοψηφίες με ιδιοτελή συμφέροντα αντιδρούν σε οτιδήποτε τις ξεβολεύει και αποφασίζουν τις τύχες της πλειοψηφίας. Ευτυχώς όμως υπάρχουν και ενθαρρυντικά στοιχεία: όλο και περισσότερες ανεξάρτητες φωνές από φοιτητές και καθηγητές θέλουν επιτέλους κάτι να αλλάξει. Θέλουν επιτέλους να ενσωματώσουμε τις βέλτιστες από τις διεθνείς πρακτικές. Ας τις ακούσουμε! Ας τις ενισχύσουμε για να ακουστούν, παρά τον ανελέητο θόρυβο των οργανωμένων αμοραλιστών.