Από το 2012, με απόλυτη συνέπεια θέσεων και πράξεων, με τεράστιο κόπο και κόστος εκατοντάδων εθελοντών και συνεργατών, δίνουμε στον σοβαρό, συνειδητοποιημένο ψηφοφόρο, τη δυνατότητα να ψηφίζει χωρίς να ντρέπεται. Γνωρίστε τις θέσεις μας, μοιραστείτε τη Λογική!
Είναι το όνομα με το οποίο η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΞΑΝΑ συμμετέχει στις Ευρωεκλογές του 2024. Ακολουθούν οι 10 κύριοι πυλώνες των θέσεών μας για την Ευρώπη και την Ευρωπαϊκή Ένωση, κατά σειρά προτεραιότητας.
Η φορολογία που θα μας οδηγήσει γρήγορα, στην πραγματική ανάπτυξη
Απλός και σταθερός φορολογικός νόμος
Flat Tax : ενιαίος φορολογικός συντελεστής 15% σε φυσικά και νομικά πρόσωπα
Όλα τα έξοδα αναγνωρίζονται και εκπίπτουν από το φορολογητέο
ΦΠΑ 15% και 9% στα είδη πρώτης ανάγκης
Κανένας φόρος σε ανύπαρκτο εισόδημα
Καταργούνται: ΕΝΦΙΑ, τεκμαρτά εισοδήματα, εισφορά αλληλεγγύης, τέλος επιτηδεύματος, φόροι πολυτελείας, φόροι υπέρ τρίτων και όλα τα συντεχνιακά προνόμια που στρεβλώνουν την παραγωγική οικονομία
Οι νόμοι που θεσπίζονται σε μία δημοκρατική κοινωνία πρέπει να εφαρμόζονται, και η εφαρμογή της νομοθεσίας οφείλει πρωτίστως να έχει αποτέλεσμα. Άρα, το πόσο σκληρά ή χαλαρά εφαρμόζεται η νομοθεσία, εξαρτάται προφανώς και από τις καταστάσεις τις οποίες καλείται να αντιμετωπίσει. H Πολιτεία πρέπει να αλλάξει τη στάση της απέναντι στην παραβατικότητα και το έγκλημα και να αυστηροποιήσει το νομικό πλαίσιο. Η απάντησή μας στην ολοένα αυξανόμενη βία, είναι το Κράτος Δικαίου.
Ο Πρόεδρος Βαγγέλης Ακτσαλής για τη Δικαιοσύνη
2. Πραγματική ανεξαρτησία και μεταρρύθμιση της Δικαιοσύνης
Ώστε να λειτουργεί και ως αντίβαρο στην κυβερνητική αυθαιρεσία.
3. Απλοποίηση και εκσυγχρονισμός της Νομοθεσίας
Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ θα ξεκινήσει την απλοποίηση της δαιδαλώδους, ογκώδους, φλύαρης, ανακριβούς και αντιφατικής νομοθεσίας, αμέσως μετά τις εκλογές. Εκτός αυτού απαιτείται αξιολόγηση δικαστών, πληροφορική παντού, ηλεκτρονική διακίνηση εγγράφων και δικαστήρια που θα λειτουργούν με βάρδιες, και τις απογευματινές ώρες.
4. Ποινές που θα ισχύουν κανονικά και θα εκτίονται
Σε ειδεχθή εγκλήματα, τα ισόβια θα είναι ισόβια. Η ισόβια κάθειρξη, εφόσον δεν αλλάξει η καταδικαστική απόφαση, θα εκτίεται συνολικά, και δε θα υπάρχει η δυνατότητα μετατροπής σε μικρότερη ποινή.
5. Θέσπιση ιδιώνυμου για συγκεκριμένα εγκλήματα
Π.χ. εντός των Πανεπιστημίων. Αυξανόμενη αυστηρότητα ποινών για τους κατ’ εξακολούθηση παραβάτες («Three Strikes and You’ re Οut»). Στο πρώτο αδίκημα μπορεί να υπάρχει μια σχετική επιείκεια, τη δεύτερη φορά θα αντιμετωπιστεί αυστηρά, αλλά την τρίτη αυστηρότατα.
6. Κάθαρση: ειδικό δικαστήριο για ταχεία εκδίκαση υποθέσεων διαφθοράς
Αδικήματα που διαπράχθηκαν από πολιτικούς και υπηρεσιακούς και αφορούν στη διαχείριση δημόσιου χρήματος, δεν θα παραγράφονται ποτέ.
7. Κατάργηση του άρθρου 86 του Συντάγματος
Με την πρώτη αναθεωρητική Βουλή που θα προκύψει. Στην πράξη, το άρθρο αυτό ακυρώνει τη Δικαιοσύνη για αδικήματα που αφορούν βουλευτές και Υπουργούς. Τα πολιτικά πρόσωπα θα δικάζονται όπως κάθε πολίτης.
8. Περισσότερες φυλακές και αξιοπρεπείς συνθήκες κράτησης
Η έλλειψη φυλακών δεν πρέπει να αποτελεί δικαιολογία ώστε να αφήνονται ελεύθεροι οι κατ’ εξακολούθηση παραβάτες. Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ θα ξεκινήσει τους διαγωνισμούς για την κατασκευσή νέων και υπερσύγχρονων φυλακών αμέσως μετά τις εκλογές.
9. Δημιουργία δύο ειδών φυλακών
Σωφρονιστικών Φυλακών, για όσους έχουν παραπέσει σε παράπτωμα για πρώτη φορά, και των Ποινικών Φυλακών, για τους κατ’ εξακολούθηση εγκληματίες κατά της ζωής και της περιουσίας. Συχνές μεταθέσεις των υπαλλήλων για αποφυγή της εμφάνισης "μαφίας" στις φυλακές.
10. Δημόσια Τάξη και Καθημερινή Ασφάλεια
Μηδενική ανοχή στην παραβατικότητα και επιβολή του Νόμου χωρίς εκπτώσεις. ✨ Καινοτομία της ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ από το 2017 είναι ο θεσμός του Νομικού-Αστυνομικού, που θα δίνει επί τόπου λύση στα προβλήματα της μικρής καθημερινής παραβατικότητας.
11. Αλλαγή των κανόνων εμπλοκής
Ώστε να μπορεί ο αστυνομικός να αμυνθεί εναντίον των εγκληματιών, να ελέγχονται αποτελεσματικά οι αντιδράσεις του και να γνωρίζει και ο κάθε πολίτης τι ισχύει σε περίπτωση ελέγχου και σύλληψής του. Κάμερες σε στολές και περιπολικά.
12. Κατάλληλη εκπαίδευση και αξιολόγηση στην Αστυνομία
Αυστηροποίηση διαδικασιών επιλογής, συνεχής επιμόρφωση και ανάπτυξη των "soft skills", παροχή του καλύτερου διαθέσιμου εξοπλισμού.
(Εθνική Επιτροπή, 2012-2024)
Πως αντιμετωπίζουμε τη διαχρονικά λανθασμένη αντίληψη για τη Δημόσια Τάξη
Διαχρονικά, δυστυχώς, η στάση ενός σημαντικού μέρους της κοινωνίας μας ως προς το θέμα της Δημόσιας Τάξης είναι εξωφρενικά επιλεκτική. Παράλληλα, οι έμποροι του ανθρώπινου πόνου καπηλεύονται τη μνήμη αδικοχαμένων ανθρώπων όπως ο Α. Γρηγορόπουλος ή ο Π. Φύσσας, για να κερδίσουν μια ακόμα ποσοστιαία μονάδα στις δημοσκοπήσεις. Αλλά φυσικά, δεν θυμούνται ποτέ π.χ. τα θύματα της MΑRFIN (Αγγελική Παπαθανασοπούλου 32 ετών-έγκυος, Επαμεινώνδας Τσάκαλης και Παρασκευή Ζούλια), ή τα ονόματα, έστω, των αστυνομικών που δολοφονήθηκαν από τρομοκράτες. Επιλεκτική είναι η μνήμη τους, διότι συνεπείς στις προσταγές του πολιτικού marketing, αξιοποιούν ξεδιάντροπα ό,τι πουλάει.
Στη ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ, κάθε αδικοχαμένος συνάνθρωπός μας, μάς προκαλεί τον ίδιο πόνο. Όμως η οδύνη, εντός ή εκτός εισαγωγικών, για μια πράξη βίας δεν δικαιολογεί νέες πράξεις βίας. Ούτε η διαδήλωση ή η οποιαδήποτε πορεία είναι ένα κοινωνικό αγαθό που απαγορεύεται να μπει «στο ζύγι». Κοινωνικό αγαθό είναι και η ηρεμία στην καθημερινότητά μας, η δυνατότητα των επιχειρήσεων του κέντρου να επιβιώσουν, η ελευθερία των κατοίκων της Αθήνας να μετακινούνται χωρίς ταλαιπωρία, κοινωνικό αγαθό είναι και προοπτική της οικονομίας κάποια στιγμή να ανασάνει και να μην πληρώνει συνεχώς τα σπασμένα – κυριολεκτικά και μεταφορικά. Αν λοιπόν σταθμίσουμε το τι κερδίζουμε και τι χάνουμε από τέτοιου είδους οργανωμένα events εκτροπής, καταλήγουμε στο συμπέρασμα που είναι ήδη επίσημη θέση της ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ: καμία οργανωμένη κομματική / συνδικαλιστική / πολιτική συγκέντρωση δεν μπορεί να έχει για θέατρο των δραστηριοτήτων της δημόσιο χώρο οποιασδήποτε πόλης. Όποιος αναλαμβάνει τη διοργάνωση ανάλογων εκδηλώσεων θα πρέπει να βρει και τον κατάλληλο περιφραγμένο και ελεγχόμενο χώρο για να την πραγματοποιήσει και θα έχει την ευθύνη του τι θα συμβεί εκεί. Τελεία και παύλα. Οι νεκροί αξίζουν τον σεβασμό μας – κανείς δεν το αμφισβητεί. Οι ζωντανοί, δεν τον αξίζουν;
Σε επίπεδο καθημερινής ζωής πρέπει να εφαρμοστεί επιτέλους η υπάρχουσα νομοθεσία, που απαγορεύει την κατάληψη δια της βίας δημόσιου ή ιδιωτικού χώρου. Οι καταληψίες, όποιοι και να είναι, παρανομούν, και θα αντιμετωπίζουν τη διαδικασία του αυτόφωρου.
Η Αστυνομία θα εκπαιδεύεται και θα αξιολογείται σύμφωνα με ευρωπαϊκά και διεθνή πρότυπα υψηλής εξειδίκευσης. Η καταπολέμηση του εγκλήματος στις διάφορες μορφές του, ακόμα και ο τρόπος σύλληψης ενός παρανομούντα, είναι μια εργασία που χρειάζεται εξειδικευμένες γνώσεις για την κάθε περίπτωση.
Δημιουργούνται δύο είδη φυλακών: οι Σωφρονιστικές, για όσους έχουν παραπέσει σε παράπτωμα για πρώτη φορά και οι Ποινικές, για τους κατ’ εξακολούθηση εγκληματίες κατά της ζωής και της περιουσίας. Ο ρόλος των δεύτερων, δεν θα είναι ο θεωρητικός και εκ των πραγμάτων ανέφικτος στόχος της επανένταξης στην κοινωνία των εγκληματιών, αλλά η προστασία της κοινωνίας από τη δράση τους. Κατά τη διάρκεια της κράτησής τους δεν θα μπορούν να παίρνουν άδειες. Θα αλλάξει η ευκολία με την οποία μειώνονται οι ποινές, ακόμα σε ειδεχθή εγκλήματα. Η ισόβια κάθειρξη (εφόσον δεν αλλάξει η καταδικαστική απόφαση) δεν θα μπορεί να μετατραπεί σε μικρότερη ποινή.
Κάθαρση του Πολιτικού Συστήματος με ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
Δημιουργείται ειδικό δικαστήριο από ανώτατους δικαστικούς, για την εκδίκαση, με ταχείς ρυθμούς, υποθέσεων διαφθοράς. Η σύνθεση του δικαστηρίου θα είναι 7μελής και θα προκύψει με κλήρωση μεταξύ των Αρεοπαγιτών, εφετών και των 10 αρχαιοτέρων προέδρων πρωτοδικών. Η ετυμηγορία του δικαστηρίου θα είναι τελεσίδικη και η απόφαση άμεσα εκτελεστέα.
Καταργείται η υποχρέωση της Δικαιοσύνης να στέλνει στη Βουλή όσες υποθέσεις αφορούν σε πολιτικά πρόσωπα. Ανακρίσεις κάνει ο αρμόδιος δικαστής, όπως σε όλες τις υποθέσεις. Αν κρίνει ότι υπήρξε αξιόποινη πράξη, που αφορά διαφθορά, στέλνει την υπόθεση κατ’ ευθείαν στο ειδικό δικαστήριο. Σήμερα, ακόμα κι αν η Δικαιοσύνη διαπιστώσει αξιόποινες πράξεις και στείλει στη Βουλή τη δικογραφία – ο κανονισμός της Βουλής απαιτεί τις υπογραφές 30 βουλευτών για να προχωρήσει η δίωξη, οπότε αναλαμβάνει η «δράση» η διακομματική συντεχνία και η υπόθεση «κουκουλώνεται».
Ανοίγουν οι τραπεζικοί λογαριασμοί όλων όσοι διετέλεσαν βουλευτές, υπουργοί, πρόεδροι και μέλη Δ.Σ συνδικαλιστικών σωματείων, Πρόεδροι και οικονομικοί υπεύθυνοι Οργανισμών και εταιρειών του Δημοσίου, Διοικητές Κρατικών Τραπεζών, Διευθυντές ΔΟΥ, Μητροπολίτες, ηγούμενοι μονών, υπάλληλοι ΣΔΟΕ, υπάλληλοι πολεοδομιών (γενικά υπάλληλοι που είχαν ελεγκτικό ρόλο σε υποθέσεις οικονομικού ενδιαφέροντος), Νομάρχες, Δήμαρχοι, Πρόεδροι αγροτικών συνεταιρισμών, συλλόγων και ΜΚΟ που έχουν λάβει κρατική επιχορήγηση.
Καταργείται η έννοια της παραγραφής. Ένας Υπουργός είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του εφ’ όρου ζωής. Το ίδιο ισχύει και για τους πολίτες για πράξεις κακουργηματικού χαρακτήρα – δεν θα παραγράφονται ποτέ. Παραγράφονται μόνο, μετά από μία 10ετία, τα πλημμελήματα. Με την πρώτη αναθεωρητική Βουλή που θα προκύψει, καταργείται το άρθρο 86 του Συντάγματος πού, στην πράξη, ακυρώνει τη Δικαιοσύνη για αδικήματα που αφορούν βουλευτές και Υπουργούς.
Πρόταση της ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ για τα εγκλήματα που έχουν παραγραφεί
Το 2012 η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ έκανε μια ακόμη καινοτόμο πρόταση, ως "αντίδοτο" σε όσα εγκλήματα πολιτικών προσώπων έχουν παραγραφεί. Αν και δεν περιλαμβάνεται στις τελικές θέσεις μας, την παραθέτουμε προς μελέτη και συζήτηση από τους πολίτες.
Πρώτο βήμα: να ψηφιστεί νόμος ο οποίος θα υποχρεώνει τους πολιτικούς (όσους διετέλεσαν Υπουργοί ή βουλευτές) να προασπίζουν το κύρος της πολιτικής ιδιότητάς του, ακόμα και μετά την θητεία τους. Σε περίπτωση που «δια πράξεων ή παραλείψεων» προσβάλλουν βάναυσα το κύρος της ιδιότητας του πολιτικού, θα δικάζονται γι’ αυτό. Δηλαδή, εάν ένας πολίτης υπεξαιρέσει χρήματα δικάζεται για υπεξαίρεση. Αν η υπεξαίρεση έγινε, από έναν αιρετό άρχοντα, κατά τη διάρκεια ή και μετά την πολιτική του θητεία, θα δικάζεται και για το αδίκημα της προσβολής του κύρους της πολιτικής ιδιότητας.
Δεύτερο βήμα: δημιουργείται μία επιτροπή από νομικούς – όχι υποχρεωτικά δικαστικούς - και από άλλες προσωπικότητες εγνωσμένου κύρους π.χ. ακαδημαϊκούς – ιστορικούς, που σκοπό θα έχει π.χ. την «διαλεύκανση αμφιλεγόμενων θεμάτων της ελληνικής ιστορίας» και θα λειτουργεί ανεξάρτητα, με εποπτεύοντα π.χ. τον πρόεδρο της Ακαδημίας Αθηνών. Έτσι, οι υποθέσεις για τις οποίες έχει ήδη υπάρξει παραγραφή, θα εξετάζονται από αυτή την επιτροπή.
Τρίτο βήμα: καλείται ο εμπλεκόμενος να δώσει τη δική του εκδοχή. Αν δεν παρουσιαστεί, προσβάλλει δια παραλείψεων το κύρος της ιδιότητας του πολιτικού, άρα διώκεται και τιμωρείται. Αν παρουσιαστεί, είναι υποχρεωμένος να απαντήσει στα ερωτήματα που θα του τεθούν. Το περιεχόμενο των πρακτικών δημοσιοποιείται και η επιτροπή βγάζει επίσημο πόρισμα, στο οποίο χαρακτηρίζονται οι πράξεις του συγκεκριμένου. Εάν δεν υπάρξει ποινική τιμωρία λόγω παραγραφής, ο ηθικά ένοχος παραδίδεται στη χλεύη και στην περιφρόνηση ενός ολόκληρου λαού. Κι αυτό τιμωρία είναι.
Μεταναστευτικό
1. Εκμηδενισμός των κινήτρων της λαθρομετανάστευσης
Αν κάποιος έχει μπει παράνομα στη χώρα, δεν θα δικαιούται άσυλο. Δικαίωμα αίτησης ασύλου έχουν μόνο οι πρόσφυγες σύμφωνα με την Συνθήκη της Γενεύης, δηλ. από όμορες χώρες που βρίσκονται σε πόλεμο. Κάθε χώρα υποδοχής έχει δικαίωμα να απορρίψει κάθε αίτημα, εάν θεωρεί ότι συντρέχουν λόγοι ασφαλείας. Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ θα σταματήσει κάθε επιδότηση, σε χρήμα, σε υπηρεσίες ή σε είδος, για παρανόμως εισελθόντες, εκτός από έκτακτες περιπτώσεις υγειονομικής περίθαλψης ή σίτισης.
Σήμερα δυστυχώς δεν υπάρχει σχεδιασμός ΕΑΠ. Για την Αγροτική Πολιτική, το σχέδιο της ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ είναι υπέρ των κλάδων της ελληνικής παραγωγής που είναι διεθνώς ανταγωνιστικοί και βασίζεται στην εφαρμογή κινήτρων και προτύπων στην Αγροτική Παραγωγή, με στόχευση στη βιοποικιλότητα, στη βιοοικονομία, στην καινοτομία και στη Γεωργία Ακριβείας.
Σεβασμός στο Περιβάλλον - προϋπόθεση για την Αειφόρο Ανάπτυξη
Στη ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ θεωρούμε το Περιβάλλον σπίτι μας και γνωρίζουμε ότι η Ανάπτυξη μπορεί να να συνδυαστεί με την προστασία του. Οφείλουμε να το διατηρούμε καθαρό και περιποιημένο αλλά ταυτόχρονα πρέπει να μπορούμε να ζούμε σ' αυτό. Το Περιβάλλον και η διαχείρισή του δεν είναι ακτιβιστικό, ιδεολογικό, ρομαντικό ή πολιτικό αντικείμενο δραστηριότητας, αλλά ένα πολύ ειδικό, τεχνικό, και υψίστης σημασίας πλέγμα ενεργειών και δραστηριοτήτων.
1. Η Ενεργειακή Στρατηγική της ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ αξιοποιεί έξυπνα όλες τις πηγές ενέργειας
Η ενεργειακή πολιτική επηρεάζει στρατηγικά και την Οικονομία και το Περιβάλλον, έχει ευκαιρίες αλλά και ρίσκα, και απαιτεί προσεκτική προσέγγιση και ιδιαίτερες τεχνικές γνώσεις. Η Ενεργειακή Στρατηγική μας αξιοποιεί έξυπνα τις πηγές ενέργειας προς όφελος της χώρας και των πολιτών, με στόχους την εξοικονόμηση και την μείωση του κόστους χωρίς επιβάρυνση του Περιβάλλοντος.
Χωρίς διαμορφωμένες Υποδομές και Δίκτυα δεν μπορεί να υπάρξει οικονομική ανάπτυξη. Το κατάλληλο μεταφορικό δίκτυο θα συνεισφέρει στη μεταφορά εμπορευμάτων, διευκολύνοντας την έγκαιρη και με χαμηλό κόστος παράδοση των προϊόντων στον αποδέκτη, είτε μιλάμε για τελικό σταθμό διανομής είτε για διαμετακομιστικό εμπόριο, όπως θα διευκολύνει και τη διακίνηση εργαζομένων και επισκεπτών με προφανή ποιοτικά, οικονομικά, τουριστικά και οικολογικά οφέλη.
Το ερώτημα είναι πώς θα έπρεπε να διαχειριστεί η χώρα μας τις Υποδομές της. Με τι μέθοδο θα εξασφαλίσει τη μέγιστη χρήση τους από το κοινό για να βελτιστοποιήσει τα οικονομικά και περιβαλλοντικά οφέλη; Ποιο θα μπορούσε να είναι το όραμα της χώρας μας όσον αφορά την ανάπτυξη των Δικτύων; Σε ποιους άλλους τομείς θα μπορούσε η χώρα μας να δραστηριοποιηθεί;
Η ναυτιλία είναι η βαριά βιομηχανία της χώρας μας. Το 2010, παρά την κρίση, τα έσοδα σε ξένο συνάλλαγμα από την παροχή ναυτιλιακών υπηρεσιών έφτασαν τα 15,5 δισ. ευρώ, που προέρχονται από 750 ναυτιλιακές εταιρείες ελληνικών συμφερόντων. Η ναυτιλία φέρνει πολύ περισσότερα χρήματα στη χώρα από τον τουρισμό (περίπου 9,5 δις ανά έτος) και ελαφρώς λιγότερα από το σύνολο των εξαγωγών (17 δισ.) Στη δεκαετία 2000-2010, η ναυτιλία συνεισέφερε 140 δισ. ευρώ σε εισπράξεις από ξένο συνάλλαγμα στο ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών. Η ελληνόκτητη ναυτιλία είναι στη πρώτη θέση διεθνώς, με 3.150, περίπου, πλοία που αντιπροσωπεύουν το 14% της παγκόσμιας χωρητικότητας. Ο ελληνικός εφοπλισμός ελέγχει το 22% του παγκόσμιου στόλου δεξαμενοπλοίων και το 17% του παγκόσμιου στόλου φορτηγών μεταφοράς φορτίων χύδην.
Ποτέ δεν καταλάβαμε γιατί η Παιδεία, η πιο σημαντική επένδυση για το μέλλον της χώρας, θα πρέπει να έχει πολιτικό προϊστάμενο και να αλλάζει κατεύθυνση και σύστημα κάθε φορά που αλλάζει ο Υπουργός. Εξ ορισμού ο σωστός σχεδιασμός στην Παιδεία γίνεται με ορίζοντα δεκαετιών και γενεών ενώ ο κομματικός Υπουργός Παιδείας σχεδιάζει με ορίζοντα - στην καλύτερη περίπτωση - τις επόμενες εκλογές. Η ένταξη της Παιδείας στα... πεδία των μικροκομματικών συμφερόντων ήταν το μεγαλύτερο έγκλημα των μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων.
Στη χώρα μας, τα προηγούμενα χρόνια η χρηματοδότηση της υγείας ήταν αναμφίβολα γενναιόδωρη. Δεν υστερούσε από τους μέσους όρους των χωρών της ΕΕ και ήταν ψηλά στις ταξινομήσεις του ΟΟΣΑ. Είναι το κόστος και η ποιότητα στην Υγεία παράλληλα μεγέθη; Έπιαναν τα χρήματα τόπο; Η διάχυτη αντίληψη είναι ότι δεν έπιαναν. Ποιος είναι ο λόγος για αυτό; Διότι κάναμε και τα 3 λάθη που πρέπει να αποφεύγονται σε παρόμοια συστήματα : υπερ-χρησιμοποίηση πόρων, υπο-χρησιμοποίηση πόρων και εσφαλμένη χρήση πόρων.
Η εξυγίανση ενός βαθιά προβληματικού συνταξιοδοτικού συστήματος δεν μπορεί να θεωρηθεί εύκολη υπόθεση, ούτε μπορεί να γίνει χωρίς θυσίες. Ιδιαίτερα όταν πρόκειται για ένα σύστημα όπως το Ελληνικό, το οποίο αφέθηκε να φθάσει σε σημείο προχωρημένης σήψης, προτού τεθεί το θέμα της εξυγίανσής του.
Είναι όπως τα συγκοινωνούντα δοχεία: όταν μια χώρα ολόκληρη είναι βυθισμένη στη διαφθορά και οι όποιες ενέργειές της είναι για το «θεαθήναι», θα ήταν περίεργο ο Στρατός να αποτελούσε εξαίρεση. Όσοι υπηρέτησαν τη θητεία τους ξέρουν πολύ καλά πόσο αξιόμαχο είναι το πολυδιαφημισμένο «αξιόμαχο» και πόσο εκπαιδεύτηκαν γι' αυτό. Αλλά και όσοι σταδιοδρόμησαν στις Ένοπλες Δυνάμεις (ΕΔ) γνωρίζουν ότι πολλές από τις πολιτικές επιλογές των Κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ στερούνταν μακροχρόνιας στρατηγικής και διαπνέονταν από ψηφοθηρία και «λογική» εξυπηρέτησης πολιτικών υποχρεώσεων. Το αποτέλεσμα ήταν τα προβλήματα να διογκώνονται και να μεταφέρονται από την μία Κυβέρνηση στην άλλη. Όπου υπήρχαν θεσμικές διαδικασίες δεν εφαρμόσθηκαν, ενώ και η αναφερόμενη απ’ όλους διαφάνεια ήταν μόνο κατ’ επίφαση.
Σε ένα παγκόσμιο περιβάλλον συνεχών γεωπολιτικών ανακατατάξεων, στοχεύουμε σε μία ενεργή Εξωτερική Πολιτική (ΕΠ) που θα διασφαλίζει τα εθνικά συμφέροντα και θα υποστηρίζει τους στόχους μας. Θέλουμε την Ελλάδα ικανή να προβλέπει τις διεθνείς εξελίξεις και να παίρνει έγκαιρα θέση σαν ένας έμπειρος παίκτης στη διεθνή σκακιέρα. Το οξύμωρο είναι ότι ενώ διαθέτουμε και οξυδερκείς και έμπειρους διπλωμάτες, η παθητικότητα, οι κακές επιλογές, και οι μικροπολιτικοί υπολογισμοί των Κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ έχουν κάνει την Ελλάδα ουραγό της διεθνούς διπλωματίας. Σε μία συγκυρία όπου η οικονομική κρίση βαθαίνει και η αξιοπιστία μας έχει φθάσει στο χαμηλότερο επίπεδο, στην ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ, ΞΑΝΑ θα εργασθούμε για την αποκατάσταση του διεθνούς κύρους και του περιφερειακού μας ρόλου.
Προτείνουμε τη θέσπιση συγκεκριμένης σταθερής ημερομηνίας για τη διενέργεια εκλογών οι οποίες θα γίνονται οπωσδήποτε κάθε τέσσερα χρόνια, π.χ. την τελευταία Κυριακή του Μαΐου. Αν για κάποιον ιδιαίτερο λόγο, από τους προβλεπόμενους στο Σύνταγμα, οι εκλογές γίνουν νωρίτερα, η κυβέρνηση που θα προκύψει δεν θα έχει 4ετή θητεία, αλλά το υπόλοιπο της τρέχουσας θητείας.
Τα κόμματα χρηματοδοτούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό ανάλογα με τον αριθμό των ψήφων που έχουν πάρει στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές. Η ψήφος πολλαπλασιάζεται με συντελεστή 0,7 ευρώ (που είναι κατά μέσον όρο και ο συντελεστής των μεγάλων κρατών της Ε.Ε.).
Ενδεικτικά, σήμερα τα ελληνικά κόμματα παίρνουν 10 ευρώ για κάθε ψήφο!
Αφού ξεκαθαρίσει ο οχετός της διαφθοράς της τοπικής αυτοδιοίκησης – με άνοιγμα λογαριασμών – εταιρείες ελεγκτών κ.λ.π., οι δήμοι θα λειτουργούν ως εταιρείες: έσοδα – έξοδα, με ισοσκελισμένο προϋπολογισμό και με online δημοσιοποίηση της οικονομικής του δραστηριότητας.
Ακόμα και η έννοια του «ευρύτερου δημόσιου τομέα» είναι προκλητική. Αυτή η ελληνική πατέντα επινοήθηκε για να παρακαμφθεί (από όλα τα κόμματα) ο νόμος Πεπονή – έτσι ώστε να διορίζουν τους κομματικούς τους στρατούς στον «ευρύτερο», χωρίς ΑΣΕΠ. Ο δημόσιος τομέας οφείλει να είναι όσο πιο στενός γίνεται. Δεν θέλουμε ένα κράτος επιχειρηματία.
Δεν υπάρχει περίπτωση να πετύχει. Το κράτος θα πρέπει να έχει λίγους και αυξημένων ικανοτήτων λειτουργούς, που θα έχουν ρυθμιστικό ρόλο. Οι μετατάξεις, η εφεδρεία, τα ποσοστά περικοπών απλώς κάνουν το πρόβλημα μεγαλύτερο και φέρνουν την χρεοκοπία ένα βήμα πιο κοντά. Ο σκοπός μας δεν είναι να «τιμωρηθούν» οι Δημόσιοι Υπάλληλοι, αλλά να δημιουργήσουμε μια άλλη Δημόσια Διοίκηση. Το μεγαλύτερο έγκλημα του πελατειακού κράτους είναι το ότι δεσμεύει ένα τεράστιο δυναμικό ανθρώπων, που θα μπορούσαν να απογειώσουν την ελληνική οικονομία, υποχρεώνοντας τους να ασχολούνται με καρμπόν, σφραγίδες και διαβιβαστικά. Όλοι αυτοί θα μπορούσαν να βρουν ουσιαστικό παραγωγικό ρόλο σε μια νέα Ελλάδα, που θα αναπτύσσεται.
Ο ελληνικός συνδικαλισμός είναι άλλη μιά ιδιαιτερότητα: δεν ελέγχεται από τα κόμματα – τα ελέγχει! Αποτέλεσε το μέσο μέσο πίεσης και εκβιασμού του πολιτικού συστήματος, με στόχο την προώθηση στενών συντεχνιακών συμφερόντων, κυρίως του Δημόσιου Τομέα. Η βάση του ελληνικού συνδικαλισμού ήταν ο κρατικός τομέας απασχόλησης (κυρίως οι ΔΕΚΟ).
Συμμετοχή των απόδημων Ελλήνων στις εθνικές εκλογές
Τα τελευταία τουλάχιστον 40 χρόνια, πάγιο αίτημα των Ελλήνων πολιτών που ζουν εκτός της Ελληνικής επικρατείας, είναι η δυνατότητα άσκησης του εκλογικού τους δικαιώματος στις ελληνικές εθνικές εκλογές, από την εκάστοτε χώρα διαμονής των. Παρόλο που όλοι οι Έλληνες πολίτες έχουν συνταγματικά κατοχυρωμένο το δικαίωμα, (αλλά παράλληλα βάσει του νόμου και την υποχρέωση), συμμετοχής στις εθνικές εκλογές, στην πράξη αυτή είναι αδύνατον να υλοποιηθεί από τους εκτός επικρατείας πολίτες, (εκτός βεβαίως αν μεταβούν αυτοπροσώπως στην Ελλάδα για να ψηφίσουν).
Όπως θα παρατηρήσατε, η ενότητα επιγράφεται «σχέσεις Κράτους – Εκκλησιών» και όχι «σχέσεις Κράτους – Εκκλησίας». Πορευόμαστε προς μία εποχή συγκατοίκησης με άλλα έθνη και άτομα άλλων θρησκειών και οφείλουμε να κινηθούμε ταυτόχρονα σε δύο επίπεδα: σε εκείνο που έχει ως βάση του τον άνθρωπο και την ελευθερία να πιστεύει τον δικό του ή και κανένα θεό, και στο επίπεδο της εμβάθυνσης σε πατροπαράδοτες αξίες και στις ρίζες της ελληνικότητάς μας. Ο στόχος μας είναι να διαπλάσουμε ανθρώπους ανεξίθρησκους και ανοιχτόμυαλους, που όμως ταυτόχρονα θα κοινωνούν με την παράδοση του τόπου, όχι ως στείροι οπαδοί, αλλά ως δημιουργικοί και σύγχρονοι συνεχιστές της. Ανθρώπους με «έρμα» που να είναι πανανθρώπινο και ελληνικό.
Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΞΑΝΑ δεν παίρνει κρατική επιχορήγηση. Για τη λειτουργία της, στηρίζεται αποκλειστικά σε εισφορές μελών, σε δωρεές φίλων και φυσικά σε πολλές ώρες εθελοντικής εργασίας. Βοήθησε το μοναδικό κόμμα που αντιτίθεται στον κρατισμό κάθε απόχρωσης.